edirdi.
Belece, bir gözel seher balaca milçek kepenek olmaq üçün yola çıxmağı qerara aldı ve meşeye teref üz tutdu. Balaca milçek üçün kepeneye çevrilmek heç de asan deyildi. Hetta bu, mümkünsüz idi. O, tezlikle bunu başa düşdü. Yolda qarşılaşdığı bütün heyvanlar eyni şeyi tekrar edirdiler: bu, qeyri-mümkündür.
Amma yene de fikirleşdi ki, kepenek kimi gözel olmaq üçün bir yol tapa biler.
Balaca milçek özünün xeberi olmadan meşenin içine gelib çatmışdı. Cığırın kenarında bir qaragile kolu tapdı ve mavi reng vermek üçün qanadlarını qaragile şiresine çekdi. Çox xoşuna geldi. Beyninde hele de kepeneyin şekli canlanırdı ve bir reng kifayet deyildi. Belelikle, yoluna davam etdi. Xeyli getdikden sonra qanadlarının kenarını tünd qırmızı elemek üçün bir neçe lale leçeyinden istifade etdi. Müxtelif çiçeklerin tozcuqlarından qanadlarını qızılı sarı renge boyadı.
Yaşıl reng üçün teze-ter otların içinde eşelendi. Bütün bu gözel rengler onu xoşbext edirdi. Amma yene de kepeneyin qanadlarına benzemirdi. Ona ne ise başqa bir şey lazım idi. Balaca milçek dayanmadan başqa rengler de tapırdı. Çehrayı, benövşeyi, narıncı, tünd göy...
Sonda tekce onun qanadları deyil, bütün bedeni ve başı göy qurşağının bütün renglerine boyanmışdı. Amma bir şey çatışmırdı. O, tam olaraq kifayetlenmirdi.
Birden kepeneyin qanadlarının şefeq saçdığını xatırladı. Eledir ki var! Ona parıldayan, işıqda berq vuran bir reng lazımdır. Belece, yoluna davam etdi ve gözel bir çaya gelib çıxdı. Ona lazım olan şey burada idi.
Sahilde saysız-hesabsız xırda çay daşları görmek olardı. En balacaları duz deneleri boyda idi. Hamısı gümüşü rengde idi ve min renge çalırdı. Balaca milçek razı halda sahile çatdı ve gümüşü tozların içerisinde eşelenmeye başladı. İşini qurtarandan sonra güneşin şüaları altında ağacların başında uçmağa telesirdi. O, nece de qeşeng görünecekdi!
Amma balaca milçek bir an da olsa fikirleşmemişdi ki, bütün bu renglerin çekisi onun zerif qanadlarına ağırlıq edecek. Uçduğu vaxt o, tarazlığını

<< 1 [2] 3 >>