oglunam.
- Necesen oglum?
Hami aglayirdi. Ramazan da hemcinin.
Aytac:- Ramazan bey,bu siz deyilsiz?
- He,menem qizim,menem. Bu qeder ildi sene ataliq eden dogma atanam. Atesin,senin dogma ataniz menem.
Bu vaxt hami yene sok veziyyetde qaldi.
Nuray:- Atesin?
Ramazan:- Ates senin dogma oglundu Nuray. Senin oglun,Aytacin ekiz qardasi. Onlarin ikisini de men boyutmusem. Menem atalari. Atesle Aytac ekiz baci qardasdilar.
Aytac:- Ata niye bunlari mene niye dememisen?
- Eger imkan tapsam,haminiza deyecem soz verirem. İndi cox danisa bilmirem.Helelik ki sag olun.Elvida!...
Ramazan basini masanin ustune qoyub agladi. Ailedede her kes agliyirdi.Ramazanin elbette arzusu yerine yetmisdi. Butun ailesinin sesini esitdi. Nihadinda sesini estmek isterdi.Lakin o emeliyyatda idi,bu mumkun deyildi. Ramazanin indi bir arzusu qalmisdi,oglunun- Atesin heyatini xilas etmek. Atesin olum hokmunun cixdigini bilirdi. Ramazan Muradla birge gorusme yerine yollandi.
Xestexana.
Sevinc:- Atam ne vaxt qayidacaq ana? Sene evvel nese demisdi?
Nuray:- He qizim,yaxinda meni goreceksen dedi mene.
Aytac:- Demeli Ebulfez menim ekiz qardasimdi. Onunla danismaliyam.
Gulay:- Men zeng vururam ona,aa telefonu sonuludu. Yeqin ki cox vacib isi var.
Nuray:- Men oglumu gormek isteyirem.Qayitsin tez geri.
Aytac:- Onun da heyati tehlukededi ana. İndi ona zeng vurmaq cox tehlukelidi. Basa dus onu.
Gulay:- Demeli men de bu aileningeliniyem.Poz­­itiv baxin her seye.
Hami gulumsundu nehayet.
Nuray:- He,sen de menim dogma balamsan.
Hami Atesden zeng gozluyurdu. O ise tek gorus yerine gedirdi. Gede gede oz ozuyle danisirdi:
-Gorek mene bu veziyyeti nece izah edeceksiz Ramazan bey. Eger desez ki İlkin Kerimovsuz,men de sizin oglunuz cixsam, ne edecem men ya. Amma yeqin ki bu beledi. Bele cixir ki aileden biri oldurulecek. Nihadda bu alinmadi. Eger aile uzvu cixsam meni oldurecekler yeqinki. Yalcin Efendiyevi tapmaq cox vacibdi. Yoxsa butun aileni mehv eder.
Ramazan ise gorus yerine catmisdi.

<< 1 ... 159 160 [161] 162 163 ... 213 >>