ola biler?
- Olacaq. Senin komeyine ehtiyacimiz var.Aytacin heyatini xilas etmek isteyirsense bize komek edeceksen.
- Ne etmeliyem?
- Diqqetle mene qulaq as...
Cavid hekimin yaninda muayineden sonra ona verilen gizli eve getdi. Gulayin el qolunu bagliyib yerde oturtdu. Evde Gulay ve ondan basqa hec kim yox idi.
Cavid:- Vay,Ates beyin kecmis nisanlisi ne gunlere qalib? Necesiz?
Gulay:- Ates hardadi? Necedi?
- Atesi bie de teessuf ki hec vaxt gormeyeceksiz Gulayim.
- Mene Gulayim deme! Ebulfez hardadi? Hec olmasa nece oldugunu deyin mene.
- Yaxsi,amma esitdiklerin xosuna gelmeyecek. Cox teessuf,amma senin birdenecik sevgilin o biri dunyaya sefer eledi.
- Yalan danisma! Atesime hec ne ola bilmez!
- Vallahi de ,billahide oldu. Onu men oldurdum Gulay. Ele bu gun oldurdum.
- Ya..ya... Yalan deyirsen!
- Uzume bax,hec yalan deyene oxsayiram?
Gulay elini uzune qoyub xeyli agladi. Cavid ise ona baxib gulumsunurdu. Eslinde onun Gulaydan xosu gelmisdi.Onu ele almaq isteyirdi.
Cahangir Nurayin yanina geldi.Nuray onu gorub ozunden cixdi:
- Vay serefsiz! Dinsiz,imansiz! Sene gore ailem bu veziyyete dusdu. Redd ol burdan! Bir de uzume baxa bilirsen?
Cahangir tam sakit terzde cavab verdi:
- Ele bilirsen bu dediklerin bir onemi var? Hec bir sozune zerre ehemiyyet vermirem. Vecime de deyilsen. Burda mecburiyyetden qaliram.İsteyirsen butun gunu danis. Zerre vecime gelmeyecek.
Nuray:- Cahangir,hec olmasa aileme bir zerer verme.Meni oldur,amma ovladlarima deyme. Ne olar onlarla bir isin olmasin.
- Artiq onlarla isi olan meselesini helledib. Aytacla Gulay elimizdedi,ozun bilirsen.Atesi de oldurduk.
- Ne? Oglum!-deyib aglamaga basladi.
- Oldu oglun! Novbe Sevincle Niyazidedi. İnsn ki onlarin olum xeberinden sonra cox yasamayacaqsan. İztirablarin cox cekmeyecek.
- Ne isteyirsiz bizden? Neylemisem sene Cahangir?
- Menimle olsa,seninle bir isim olmaz. Men puluma baxiram. Kef icinde yasayiram.Amma bundan sonra teskilat meni yasatmaz. Neyse,Nurlana kimi o qeder

<< 1 ... 170 171 [172] 173 174 ... 213 >>