Huseyni ora gonderirem. Bir yerde gedin.
- Tesekkur edirem.
Yalcin Aytacin yene hec ne yemediyini gorub dedi:
- Bele getse acindan oleceksen.Seni oldurmeyime ehtiyac qalmayacaq.
Aytac:- Ne yaxsi,seni agir yukden xilas ederem. Mene tesekkur etmelisen.
- Yox yox eksine. Seni oldurmek mene boyuk sevinc bexs eder. Bele olsen cox pis olaram. Sen cani yemeyini ye,olme bele,qoy aeni men oldurum.
-El qolunu tutanmi var? Oldur de.Vacibdi yemek yeyirdesen? Oldur senin de canin xilas olsun menim de. Onsuzda daha kim ucun ne ucun yasayiram ki men?
- Aaa,ele deme. Sevinc,Niyazi,anan,Nihad. Hele cox sevdiyin Qezenfer de var.Onlari atib harasa getmek fikrin var senin? Qoy sizin haminizi bir yere yigim bir birinizle vidalasin,sonra rahat olersen. He onsuzda o vaxt haminiz oleceksiz. Sene bir pis xeberim var, yaxinda hem Niyazi hem Nihad,hem de Sevinci oldurecem. Cox az qaldi. Yada en yaxsisi ucunu de yaniniza getirim? Sen menim yerimde olsan neyleyersen?
- Ne isteyirsen ele! Cehennem ol teki burdan! Uzunu gormek istemirem redd ol!
- Yemeyini ye,kes sesini!
Aytac yemek olan qabi dagitdi.
- Cehenneme ye! Geber!
Yalcin basqa otaga kecdi. Aytacin ise evden qacmaq ucun bir plani vardi.Sadece icrasi ucun vaxtini gozluyurdu.
Qezenferle Huseyn Niyazi,Nihad ve Sevinci qebiristanliga getirdi. Nihad atasinin qebrinin yanina gelib elini dasa qoydu.Das cox soyuq idi.Nihadin elini dondururdu.
Nihad;-Ata,seni bir defe de gormek mene qismet olmadi. Belke menden buna gore incimisen,defninde ola bilmedim. Bagisla meni. Atacan senin haqqinda illerle pis fikirde olmusam.Her sey ucun bagisla meni.
Sonra Atesin qebrine elini qoydu.
Nihad;- Qardasim,bize gore cox zulmler cekdin,senin defninde istirak ede bilmedim. Bagisla Ates.Haqqini halal et.
Qebirler yanbayan idi. Her iki qucaqlayib aglamaga basladi. Sevinc de aglayirdi. Huseyni Niyazini keder bogurdu. Qezenfer susur,ancaq ureyinde danisirdi. O da doze bilmirdi. Danismaq isteyirdi. Amma bu mumkun deyildi. O susmali idi.En azi

<< 1 ... 178 179 [180] 181 182 ... 213 >>