ustune qoyub keder icinde fikre getdi...Yalcin ve İskender bir birine bsxirdi duz 1 saatdi.
Yalcin:- Kimi gozluyuruk? Nece vaxti bu ani gozlemirdin? Asilma emrimi ne vaxt vereceksen?
İskender:- Sebr ele,cox az qaldi. Sadece seninle danidmaq isteyen bir nefer var. O senin asilma emrini verecek.
- Kimdiki o?
Qapi doyuldu. Gunay iceri kecdi.
Gunay:- Efendim rehber geldi.
-Gelsin.
Ates iceri kecdi. Yalcin onu gordu. Her ikisi bir birine nifretle baxirdi.
İskender:- Men burda qalim,yoxsa ehtiyac yoxdu?
Ates:- Yoxdu efendim. Zehmet deyilse siz gedin.
İskender:- He,siz bir birinizle ela anlasarsiz. Nece olmasa qohumsuz ele deyil Yalcin?
Yalcin ona baxdi. Danismadi. İskender cixib getdi. Ebulfez Yalcinin qarsisinda eylesdi.
Yalcin:- Demeli teskilat rehberi olmusan. Atanin vesiyyetini yerine yetire bilmisen. Sadece sene halaldi deye bilerem,amma bu qeder zamandiki vurusuruq,hec inanmazdim ki bir gun senin esirin ola bilerem.
- Duzdu,sen ona inanmazdim. Amma men de hec inanmazdim. Hec inanmazdim ki aylardir ki axtardigim adam dayim cixsin...
Gulayin emeliyati davam edirdi. Aydan ciox ciddi seyle onun heyatini xilas etmeye calisirdi. Amma o cox qan itirmisdi. Veziyyeti cox agir idi. Butun aile xestexanada idi.
Sevinc:- Gulaya nese olsa,neyleyerik biz ay Allah! Qardasimin yadigaridi o.Allah ozun ona komek ol!
Aytac:- Hekimler nese dedi? Aydan bayaq Niyazi ile danidirdi.
Sevinc:- Niyaziye deyib ki Gulayin hali cox pisdi. Sag qalmagina umid azdi. Cox qan itirib. Sen nece xilas oldun ellerinden?
- Onu bos ver,qaca bildim axir ki. Anamizi qaciriblar. Hara qacirdiqlarina dair hec bir iz yoxdu.
Nihad:- Yaxinda taparlar.Artiq mence ustun teref teskilatdi.
İrane:- Belke yerideyil,amma biz Efsane ile sabah rayona qayidiriq. Bizim dogma evimiz oradi. Qezenferin tehsili ile elaqedar muveqqeti olaraq gelmisdik Bakiya. İndi ise qayitmaq vaxti gelib catib.
Efsane:- He,eslinde biz gecikmisik de. İnsallah Gulayin xos xeberini alaq,sonra geri qayidaq.
İrane:- Onun

<< 1 ... 191 192 [193] 194 195 ... 213 >>