alovda yandırım,sonra sıra Cebrayıla da geler elbet...
Mescid. Nurlanla Habil namaz qılır. Sözleri deqiq bilmediklerinden kitaba baxa-baxa qılırlar. Namaz bitir.
Nurlan:- Allah qebul elesin.
Habil:- Çox sağ ol. Men hemişe namazı burada qılmışam?
Nurlanın gözü yaşarır,gözünü yere fikir.
Habil:- Ne oldu sene qardaş?
Nurlan:- Heç ne. Heç ne. Sen çox vaxt ofisde qılırdın.
Habil:- Başa düşdüm. Sen Allaha qarşı günahlarına göre belesen he?
- Habil,meni tek buraxa bilersen?
- Yaxşı qardaş,yaxşı.
Nurlanın ağlına keçmiş düşür. Gözünün qarşısında o günler canlanır:
Nurlan:- Gel hekim,gel. Ne oldu? Virusu hell etdin?
Hekim:- Beli,zeherli virus artıq hazırdı.
Habil:- Ela. Demeli dünyanın bizim qarşımızda düz çökmesine az qalıb.
Günel:- Her kes bizden qorxacaq.Yaşamaq üçün yalvaracaqlar.
Hekim:- Zeherli virus bütün içkilerin,qida mehsullarının,hetta meişet eşyalarının özüne bele yayılacaq. Bunun eks tesiri yalnız bizde var. Bütün dünya bu xestelikden eziyyet çekecek ve xilas olmaq üçün bize möhtac olacaqlar.
Nurlan:- Men ise kimi istesem onu yaşadacam,digerleri xestelikden yox olacaq. Dünya menim olacaq.Sonra bütün Kainata hökm edecem,tek Tanrı men olacam! Xaxaxa...
Nurlan:- Allahım, men sene qarşı çıxmışam, heyatım boyu ancaq pislikler elemişem. İndi qarşında siz çökmeye bele utanıram. Mene yene şans ver. Son bir şans. İcaze ver, günahlarımı yuya bilim.Sene qarşı çıxan bu sistemi çökeldim. Yardım et mene Allahım,bu canım qruplaşmanın sonunu görmeden ölmek istemirem. Sonra istediyin vaxt canımı al. Yalvarıram,meni bağışla...
"Tanrı":- Sabah toplantımız olacaq.
Cebrayıl:- Xeberim var. Menim de toplantıya qatılmağımı isteyirsen?
- Qetiyyen. Heç kimin seni görmemesi lazımdı.
- Razıyam. Men yene de teklif etdim.
- Gelmesen yaxşı olar. Efirdeki çıxışını gördüm. Sözün esl menasında Oskara layiq çıxış idi.
- Teşekkür edirem. Men her şeyi mükemmel şekilde heyata keçirirem. Her şeyin mükemmeli daim menim olur.
- Ateş özüne düşmüşdür.
- Ateş menim gücümün

<< 1 ... 104 105 [106] 107 108 ... 148 >>