İskenderi?
İskender:- İnkar etme,danışmağa icaze verirem.
Nicat:- Efendim,sizin ne işiniz var burada?
İskender:- Geri qayıtmışam Nicat,artıq buralardayam.
Hemidağa:-Bağışlayın,mehriban söhbetinizi bölürem,amma biri mene de ne olduğunu izah ede biler?
Hamı gülür...
Xumar:- Vesselam,iş bu qeder, hell etdik. Hamı hebs olundu.
Aytac:- Yox,maşallah Ateş özüne layiq bir komanda yığıb.
Efsane:- Hele öyrenirik komandir.
Aytac:Yox,heqiqeten ela idiniz. Bu qeder tez başa çatacağını gözlemezdim.
Xumar:- Senin qeder professional deyilik.
Aytac:- Bu işlerin qızıl qaydası nedi bilirsiz? Heç vaxt bacardığın en kiçik işi bele başqasının kiçik görmesine imkan verme. Başa düşdüz?
- Beli komandir.
- Onda gedek.Bu arada men de Ateşe zeng vurum.
Ateş:- Alo,ne oldu?
Aytac:- Emriniz yerine yetirildi ser.
- Anlaşıldı. Biz sorğu otağına gelirik. Siz de ora gelin.
- Oldu ser.
Telefonu söndürür.
Efsane:- Bir söz soruşa bilerem komandir?
- Soruş.
- Ekiz qardaşına niye ser deyirsen?
- Bu işlerin ikinci qaydası,vezifeni yerine yetirerken,sadece vezife önemlidir. Vezife bacı-qardaş tanımır,emr alınır,yerine yetirilir...
Aydan Aytenin mezarı önünde göz yaşları içindedi.
Aydan:- Meni tek qoyub getdin,Ayşen vefasız çıxdı,indi men neyleyecem tek? Eger bu işlere qarışmasaydım heç olmazdı bunlar. Ne edecem men yalnız? Yanımda heç kim yoxdu,bax. Bir men,bir de soyuq mezar daşın.Heç olmasa bir defe bacı de,gedim
bir de gelmeyim. Amma deye bilmirsen. Deye bilmirsen. Senin üçün çox darıxmışam Ayten.
Aydan kenardan ağacın arxasından Aytenin ona baxıb ağlsmasını görmürdü. Ayten telefonunu çıxarıb Efsaneye zeng vurdu.
Efsane:-Eşidirem kraliça?
Ayten:- Men daha döze bilmirem,eser yazırsan ha,orada ölen bir qız vardı,eslinde sağ qalan,onun axırı ne olacaq?
Efsane Aytenin ne demek istediyini anladı.
Efsane:- Hele heç özüm de bilmirem nece yazım.Qoy müdirden soruşum,müdir ne dese o olsun.Sonra men deyeni elemedin deye inciyer.
Müdir deyende Ateşi nezerde tuturdu.
Ayten:- Bu qızın

<< 1 ... 54 55 [56] 57 58 ... 148 >>