Yeni deyirsen heç ne xatırlamırsan? Adın ne idi senin?
Habil:- Habil.
- Ay sağol,bunu ezberleye bildin. Menim adım ne idi?
- Nurlan.
- Sen lap dahisen ki. Yavaş-yavaş alınır.
Ayten:- Nurlan bey,adama bunu min defe dediniz. Körpeye desez o da artıq adları ezberleyerdi.
Aydan:- Daha deme Ayten. Habil de bezdi,biz de bezdik.
Habil:- Men adları ezber bilirem. Başqa heç ne xatırlamıram.
Aydan:- Heç xatırlamasan yaxşıdı.Keçmişin adam balalarının keçmişine oxşamır onsuzda.
Nurlan:- Meni de tehqir edirsen.
- Guya sende oxşayır ki?
Ayten gülür.
Habil:- Men pis adam olmuşam?
Ayten:- Yox Habil,bacıma fikir verme.
Aydan:- Yox,ela adam olub. Qızları qaçırıb...
Ayten:- Bacıcan,keçmişi xatırlatmayacayıq ona,hekim dedi ya.
- Doğrudan?
- Bacı,zarafat edirsen düz deyil?
-Yox.
Ayten ona sert şekilde baxır.
Aydan:- He. Heee. Men zarafat edirem,dünyanın en gülmeli zarafatıdı.
Nurlan:- Artıq nece gülmeliydise nece güleceyimi bilmediyim üçün güle bilmedim.
Habil:- Başqa dostlarımız var?
Nurlan:- He. Ana kimi sevdiyimiz Günel var idi. Öldü.
- O kim idi?
Ayten:- Nurlan!
Nurlan:- Müellimemiz,he bizim riyaziyyat müellimemiz. Bize ana kimi baxırdı. Yazıq qız,cavan yaşda getdi.
Ayten:- Sen niye danışmırsan Ayşen?
Ayşen:- Sizin menasız söhbetinize qulaq asmaq daha maraqlıdı,neinki söhbete qoşulmaq.
Bu vaxt Ayşene mesaj gelir. Efsane yazırdı:
- Ayşen,oradakıların heyatı tehlükededi. Sizden intiqam almaq isteyirler. Nurlanla birlikde onları qoruyun. Eliniz tetikde olsun...
Tamilla:- Ziya bey,necesiz?
Ziya:- Xoş gelmisen,buyur.
- Çox sağ olun,çox qalmayacam.Üzeyir beyin sizden bir xahişi var.
- Buyursun,emr etsin.
- Virusun kimin elinde olduğunu bilmek isteyirik. O virus sizin elinizde olmalıdı,başqasının yox.
- Temamile haqlısan. O virusa en layiqli olan şexs menem. Amma elimden alırlar.
- Hekimin harada olduğunu da öyrenmek isteyirik. Bize lazımdı.Ölkeni bir-birine vurmağın vaxtı deyil. Başınızdakı adama bunu çatdırın. Yoxsa ölkenin intiqamı ağır olar.

<< 1 ... 88 89 [90] 91 92 ... 148 >>