yaxin eyildim. Kimse meni vehsi qollari ile qeflden agzimi tutaraq, qebrin arxa hissesindeki iri kotuklu agaca diredi. Ozumu itirmisdim, o var gucu ile menim agzimi bogacaq derecede sixirdi.
- Sen kimsen?! Burda ne isin var?!
-mmmm!!!! Bur...... Burax!- deye onu butun quvvem ile kenara iteledim. Lakin bu her kimdise bilmirem, ancaq yaxsi bir idmanla mesgul olmasi goz onunde idi. Bedenin butun ezelelerini geyindiyi dar ve ag rengli qisaqol koynek ortaya cixarmisdi. Sarisin deyildi, qara sacli, boz gozlu, lakin ag benizli idi. Zahiri gornusce adamin agzini aciqa qoyan bu oglanin, simasi mene et urpesdirici bir heyacan verirdi. Onun dusuncelerini oxumag ve beynine girmeye calissamda cehdim heder idi. Bir nece muddetli bu isle mesgul olmadigim ucun, yadirgamisdim. Teymurun vefatindan sonra, heyatimda aglasigilmaz sheyleri tamamen unudacagima ve dusunmeyeceyine ozume soz vermisdim. Gorunur maraqim ona ustun gelirdi...
O hele de menim agzimi sixaraq agaca soykemisdi. Cirpinsamda bu vehsinin qollarindan cixa bilmir, herek etmeye izin vermirdi. Ellerimi elinin uzerine qoyub, cekmeye calisirdim. Cunki nefesimi belke gucle alib verdiyimi ve onun mene cox yaxin temasda oldugunu hiss etmisdim.
- Burax meni!- deye ellerini cirmaqlayib, gucle qopara bildim. Ozumu toparlayaraq, zerble cirpildigim agacdan aralandim.
- Senin burda ne isin var?! Kimsen sen?! Teymurun qebrinde...!-deye o qezeble mene dogru addimladi.
-me... Mmmen... Sadece....
- Kim?! - o qezebini ele ala bilmeyerek bagirdi.- Eger biraz daha uzadsan, senin basini bir, bedenini bir yana tullayacam!!!-deyerek o suretle menim bileyimden tutaraq silkeledi!
- Toxunma mene!- men aglamsin sekilde hicqiraraq cavab verdim. Bu vehsinin davranisindan butun bedenim sarsilmis ve agriyirdi.....Beraberlesme
(Alignment)
Getdiyin yol seni dusundururse demeli heleki sehv yoldasan....

Men hereketsiz halda yerimde dayanmisdim. Bu oglan mene niye bele davranirdi axi? Ve en esasida o Teymuru hardan taniyirdi? Ah, suallar

<< 1 ... 101 102 [103] 104 105 ... 296 >>