beynimi yeyib bitirirdi...
Agir addimlarla ve gozlerindeki qezeb qigilcimlariyla meni agaca dogru qisdi:
- Sen gozel qizsan, seni oldurmeye heyifim gelir. Gozlerin... Cox qesengdi amma heyif ki, mavi deyil, ezizim
O elini agaca direyib, menle daha yaxin temasda olaraq, diqqetle gozlerimin icine baxdi.
- Cemi 3 saniyen varki, burdan uzaqlasasan. Qac
Ne? Az once o " tabe" gucunumu gosterdi? Yoxsa.... O da bir vampirdir?! Ilahi, elbetteki eledir, Arna! Axmaq qiz! Teymuru ziyarete gelen ve bele vehsiliyi torede bilen, yalniz o ola bilerdi! Bir vampir!... Elimi sepime ataraq, tabe gucunun mene tesir etmemesini engelliyen esyani yoxladim. O her zaman boynumda idi. Valdeynlerimin mene yegane mirasi. Onlardan mene qalan yegane xatire.
O gozlerini cekerek, basini dikeltdi ve mene yol vermek ucun elini agacdan cekdi. Men ise uzaqlasmaq istemirdim.
- Sen o vampirlerdensen! "Tabe" gucune malik olan!
Hiss etdim ki, onun gozlemediyi bir hereket etmisdim. Axi o menim ona tabe olub, qacmami gozleyirdi. Mense gozlenilmeden ona bele bir sual vermisdim. " tabe" gucune malik olanlar yalniz qoruyuculardi ve qoruyucu qani ile qidalanan vampirler. Leo bunu az da olsa bacarirdi. O Teymurun tekidi ile onun qani ile bezen qidalanirdi. Teymur onu hemise Aqamene ve basqa dusmenlerine qarsi hazirlayirdi. Leo ise bunu sevmirdi. O bu " tebe etme" gucunu istifade edeken cox guc itirdiyini ve tukendiyini deyirdi ve bezen o qeder tukenirdi ki, vampir gucleri bele istifadesiz qalirdi. Suretle qaca bilmir, qan ile qidalana bilmirdi.
Oglan duruxmus sekilde uzume baxirdi. Gozleri berelmis ve goz bebekleri genislennisdi. Gozundeki qezeb alovlarinin uzerine su cilenmis kimi gorunurdu. O mene dogru biraz daha qisilib yeniden cehd etdi:
- Uzaqlas burdan ve bura geldiyini bele unut!
Lakin bu seferki cehdi daha ugursuz alinmisdi. O ne qeder guclu gorunse de, ard-arda tabe gucunu yoxlamaq onu da taqetden salmisdi. Indi men Leonun anlatdiglarini onun uzundeki zeiflik cuxurunun yaranmasi ile

<< 1 ... 102 103 [104] 105 106 ... 296 >>