susdu. Sonra ise gozlerini dikdiyi meyve qabindan qaldiraraq- en uygun yol budur. Men onunla yasasam da artiq ozumu bir qadin kimi hiss etmiyecem.
- Siz meni bir defe ana-atasiz qoydunuz, indi bunu tekrarlamaq isteyirsiz?!- men hirsimden bogularaq qisqirdim. O ise susurdu....

Qapini cirpib, cole cixdim. Yol boyu irelleyince, gah meni kimsenin izlediyini gorub, geri cevrilirdim, gah da bunlarin kuleyin esmesi ile agaclarin xisiltisinin sesi oldugunu dusunub, sakitlesirdim. Sesden hurkerek, addimlarimi yeyinletdim. Ilahi! Qebrstanliqda danisanda bunlari nezerde tutmamisdim! Nece yeni bosanmaq?! Artiq anlaya bilmirdim. Hislerim, qezebim her sheyin onune kecmisdi. Dogrudur, atam biraz sert adamdi. Yox, cox sert bir adamdi, lakin onun bele bir hereket etmesine inana bilmirdim. Lilinin yanina gedecekdim, onun bir heftelik anasina ziyareti haqqinda mene danisacaqlari vardi. O, hemise seyaheti ve anasi ile bagli olan ehvalatlati mene danisardi. Ele bu gun de mene zeng elemeyinin sebebi bu idi. Yeqin dusunur ki, menim fikrimi bele sheylerle degidacaqdi.... Ah Lili!....
Kuce boyu addimlayib, qaranliq tinden saga buruldum.
- Ilahi! Aman Allahim!...- gorduyum menzere ile nitqimi kesdim. Sadece donub, bir ayagindan ciye ile agacdan asilmis qadini seyr edirdim. Sifetinin-gozu, agzi, burnu hec neyi yoxdu. Her yeri qan icinde idi ve asildigi veziyyetde yolun uzerinde qan golmecesi yaranmisdi. Uzunun bu hala getirilmesi ise yegin cesedi kimsenin tanimamasiydi. Ellerim ile agzimi tutub, qisqiraqimi bogdum. Bilmirem ne edecedim. Yeimde donub bu agacdan asiliq veziyyetdeki qadini qan icinde seyr ediridim. Aman tanrim. Bu insan isine oxsamirdi. Vampir ya da qeyri bir mexluq terefinden tutulacaq is idi. Heqiqeten bu veziyyetde qacammi ve ya kimese xeber verimmi hec bir shey bilmirdim. Men qadini tanimisDim. Bu o idi, bizim yanimiza gelen qadin. Meni gardiyan sanan o qadin! Onun uzunun bu veziyyetde olmasina baxmayaraq, geyiminden tanimisdim. Eynindeki tund goy rengli bluzu, qara

<< 1 ... 106 107 [108] 109 110 ... 296 >>