cetinlikle tercume edirdi.
Diqqetle fikrini soze cemleyib, ucadan
seslendirdi: ανοίξτε το καπάκι...Ona bu cure
oxumagi babasi oyretse de tecrubesizlik her defe
oz sozunu deyirdi. Lakin Ramos ozu de bu qeyri-
real hadiselere inanmadigi ucun maraq gosterib,
cehd etmirdi de. Lakin kecen defe gosterdiyi
alov sehnesinden sonra babasi ile gorusde coxlu
suallari oldugu goz onundeydi. Ramosun beynini
yeyib bitiren ve her defesinde babasinin ona
dediyi sozleri inkar eden qeyri-realliq onun
ozunude derin bir quyuda kilitlemisdi. Artiq
heqiqetleri ayaq altina sermeyin vaxti deyildimi?
Vaxti idi!!!
Udos kisi asta-asta derin nefes alaraq refe
yaxinlasib, kitablardan birini cekdi. Ramosun
onundeki kresloda yerini rahatlayib, nevesinin
suallarla dolu gozlerine nezer yetirdi ve onun
elindeki kitaba baxaraq:
- Deysen, axtarisin derin olub.
- Eslinde burda menim suallarima cavab yoxdu.
Sendedir. Axi sen bele qeyri-real hadiselerin
gezen enkslopediyasisan...
- Sen mene inanmaqda cetinlik cekirdin-deye
Udos kisi kresloya soykenerek ellerini sinesinde
carpazladi.
- Heqiqeten, bele axmaqliqlara inancagimi
dusunmurdun, eledi baba? Lakin indi veziyyet
deyisdi
- Icindeki gucleri kesf etdikden sonra- deye
Udos kisi dodagalti gulumsundu.
- Men ozumde qeyri adi sheyler kesf etdim.
Qeflden ovucumdan alov toplari puskurtmeye
basladim. Ilk ofkemin neticesinde beynimde
sanki partlama yarandi ve butun damarlarima
suzuldu. Ve birden bum! Ellerimde alov toplari!
- deye Ramos ayaqa qalxmis veziyyetde heyacan
ile babasina basina gelenleri danisdi.
Udos kisi ise olanlari normal bir is kimi qebul
edirmis kimi hec tukunu de terpetmirdi.
- Bunlar hamsi olacaqdi. Nor..
- Normal!!! Sen ne danisirsan?! Bu insan
suuruna sigmir!
- Bizler insan deyilik. Biz cadugerlerik.
- hah, o ancaq revayerlerde ve cizgi filmlerde
olur, baba. Amma.... Amma bu heqiqeten
aglasigilmazdi. Sen bilirsen men ozumu nece bir
murdar mexluq kimi hiss edirem?!
- biz murdar deyilik, murdar

<< 1 ... 108 109 [110] 111 112 ... 296 >>