nefesimi birazca toxtatdim. Ayilarken, basimin altinda onun dizlerinin oldugunu hiss etdim. Beli, men onun qucaqinda uzaniq veziyyetdeydim. O ise bir soz demeden boz tutqun gozlerini, her sheye teslim olmus sekilde mene tuslamisdi. Uzundeki usaq ifadesini gormeniz lazimdi. Sanki, o heminki vehsi mexluq bir anda gunahsiz bir usaqa cevrilmisdi. Nece de mudafiesiz ve saf gorunurdu. Uzunde qeribe bir natahatliq ve pesmanciliq hissi vardi.
-Ne?....-deyerek onun dizlerinin uzerinden agirlasmis basimi ayirdim-Nolub?...
-Men seni goyde axtarirdim, ancaq yerde tapdim.
-Sene ne ucun lazimam-hiss etdimki ses tonynda kilidli bir meqsed gizlenmisdi. Belke de ona kim oldugumu gostermemeliydim. Ancaq o vaxti oz olum fermanini oz elimle yazmis olacaqdim.
-Sen osan! Teymurdan sonraki "Qoruyucu"... Ilahi! Hec aglimdan bele kecirmemisdim. Axi...- o menden boz gozlerini ayirib, birazca dusundu.- bes sene "tabe" gucu niye tesir etmir?
-Uzun hekayedir. Derik...-men semimiliyimi gostermek ucun elimle onun bileyinden yapisdim.
-Bu cure oldurmek terzi her vampirde olmur. Yeni...- o sanki kecmise nezer salirmis kimi danisirdi. Istemediyi bir hadisenin aglina geldiyini ve onu qovmaga calisdigini hiss edirdim. Axi ne idi onu bu qeder telaslandiran? Ne ucun o oz kecmisini ayaqindan kesib atmaq isteyirdi. Ya men beynimde boyudurdum ya da ki bu oglanin bu sherele boyuk bir bagliligi vardi.
-Amma emin ol gozelim, men bu qani yerde qoymaram.-deyerek o susdu. Endirdiyi yerden gozlerini qaldirib, mene tusladi. Qelf ayaga qalxaraq meni de yerden ayirdi. Duruxmus shekilde onun hereketlerini izleyirdim.
-Yerini niye almirsan?-o menim uzume qeribe ve anlasilmaz bir ifadeyle tamasa edirdi. Bilmirem bu kimdir ve en esasida onunla qarsilasib bu deqiqede bir yerde niye oldugumuzuda anlamirdim, lakin onu ne qeder vehsi bir varliq adlandirsamda bu oglana qarsi icimde sakitlik ve mulayim hisler vardi. Onun uzune tamasa edirdim. Fikirli olub suali anlamamisdim. Bir anliq araya sukut cokdu ve men

<< 1 ... 118 119 [120] 121 122 ... 296 >>