once...
Gozlerimi yumub, buranin tozlu havasini icime cekerek, qapini cirilti sesiyle araladim. Ne gorduyumu sorusmayin menden, cunki ozumde gorduyum menzereden nitqimi udmusdum.
Bu otaq heqiqeten boyuk yangina meruz qalmisdi. Usaq otagina benzeyirdi. Bunu otaga qoyulmus ve yandirilmis besikden anlamisdim.
Otaqda her shey yanib kule donmusdu. Bunlari yerdeki kul izlerinden ve divarlara hopmus hislerden rahat anlamisdim. Ellerimi esdire-esdire besike toxundururaraq, onun qarsisinda eyildim.

Beynimde canlanan anlar film carxi kimi gozumun onunden axib, kecirdi. Qadinin hakimlerle muzakiresi ve yangin erefesinde bas veren hadiseler... Butun tarix... Butun olanlar gozumde ve beynimde canlanirdi. Vampirler, strigalar ve cadugerler arasinda yasanmis muharibe, yandirilmis nece-nece gunahsiz....O qadinin uzunu gore bilmirdim. Lakin qadinin danisiq terzi ve ses tonundan onun hemin gun mesede gozume gorunduyune emin idim. Mene teref arxasi donuk oldugu ucun, uzun ve qehveyi saclari ve beden fiqurasinin fusunkar oldugunu gormusdum. Zamanin arxaya alinmasi kimi suretle geriye donub oldugum yere qayitdim. Gozlerimden axan yaslar istemeden hislerimin qabarmagnin simvoluydu. Sulu gozlerimi qapayib, fikirlerimi besiye ve hemin qadina cemledim. Evveller yuxu seklinde gorduyum-qucaqinda usaqla yangindan qacan qadini-indi gorme qabiliyyetim neticesinde beynime kocurmusdum. Gozlerimi acib, sesim batana qeder honkurdum. Cunki bacarmirdim! Kecmisin meni ayaqimdan tutub her defe geri cekmesinden yorulmusdum. Derikin mene baxmasini hec vecimede almirdim. Nece aylardi yigilib qalmis bu yukleri, bu hisleri artiq kenara atmaq isteyirdim. Besiyin qarsisinda diz qapaqlarimi yere dayayib, oturmus veziyyetde honkurtu vururdum. Nehayet icimi bosaldib, sesimi kesdim. Ellerimi hisli ve yangin neticesinde demek olar ki, kullennis bu besikden cekerek qucaqimda carpazladim.

Derik mene yaxinlasaraq:
-Yaxsisan?-deye eyilib gozlerime baxdi. Onun uzunde teecub mimikasi yoxuydu. Bunlar adi

<< 1 ... 127 128 [129] 130 131 ... 296 >>