ile qidalanirdim. Ancaq bedenim menden her zaman insan qaniyla qidalanmagimi teleb edirdi. Siz basa dusmersiz belkede bu menimcun nece agiriydi, nece cetiniydi. Evvelki toretdiyim olumlere gore her gun bedel oduyurem. Menim en boyuk muharibemdir, icimdeki menle mubarize aparmaq. Her insan qani qoxusuyla pohrelenen o sehvet!...Dozecekdim, ozum ucun deyil onuncun dozecekdim!....

Bu fikirlerle mesenin merkezine dogru yolumu tutdum. Addimladiqca ayaqimin altinda qalan yarpaqlarin, otlarin, agaclarin koklerinin xisiltisi, qelbimdeki musiqiyle simfoniya yaradirdi. O qadini oldurduyumcun pesman idim, lakin elimde hec bir secenek, hec bir cixis yolu yoxuydu. Onu qorumaqcun bunlari etmeliydim, bu guce sahib olmaliydim.
Agaclarin arxasina gizlenib pusku qurdum. Nefesimi icime cekib ani gozleyirdim.

Coxdandi , Aqamene ve imperiyadaki problemlere basim qarisdigindan Arnani ehmallamisdim. Bu gun onun yanina gedib, qarsisina cixacaqdim.

Dovsan suretle yanimdan qacdi. Agacin arxasindan qefil cixib onu bir elimle yaxaladim. Yaziq heyvan elimin altinda qorxudan titreyirdi. Size meslehetim uzunuzu cevirin, inaninki bu menzereni gormek istemezsiz. Iyrenc ola biler, yeni iyrenmemeyinizcun deyirem. Dislerimi cixarib, tam heyvana kecirecekdimki...uzaqdan qisqiriq sesi hereketimi saxladi. Daganib, sese qulaq kesdirdim. Bu....!....bu Arnanin sesiydi. Dovsani yere buraxib ses gelen terefe goturuldum...

***
-Burax meni!...Ssen...ssen deli olmusan! Aaaa!-deyerek onun elinde cirpinmaga basladim. Onun fikri ne idi? Yoxsa heqiqeten dediyini edecekdi?. O mene qan menbeyi gozuyle baxirdi.-Sen deli olmusan! Ssen sadece oz manafeyini gudursen?!
-Sakit dur qisqirma! Gozel ****
-Ilahi! Alcaq!...-ellerimle onun sinesine doyeclemeye basladim.-Qefilden sag elimle onun uzune zerbe endirdim. Sifetini geri cevirib, biraz o vaziyyetde dayandi. Qorxudan bedenime soyuq ter gelirdi. Uzunu cevirib, gozlerimin icine dik-dik baxdi. Indi yere uzanacaqdim. Bu insan heqiqeten vehsiydi!
-Seni

<< 1 ... 130 131 [132] 133 134 ... 296 >>