baxmayaraq Leonun bele etmesini bagislaya bilmirdim. Onun bele bir vehsilik toretmesine inana bilmirdim! Axi...Axi o menim tanidigim en yaxsi ve en qelbi yumsaq vampirdi. Vampirlerin qelbi olmur deyirdiler. Amma onda vardi... Gozlerimdeki qorxu ve teecubu gorercesine baxislarini yere endirdi.

-Bunlari sene Teymur danisib?-deye o soyuqcasina Derikin uzune baxib nezerini onda kilidledi. Her ehtimala qarsi sakitliyini qoruyub saxlayacagina dair soz vermis kimiydi.
Kristal kimi mavi gozleri eseb ve sakitlik arasinda boyuk mubarize aparirdi. Yumrugunu sixib, gozlerini Derikden ayirmadan onun cavabini gozleyirdi.
Derik susub, bu cavabdan yayindi. Hiss edirdimki bu hadiselerin ten ortasindaydi lakin ne buruze verir ne de izah edirdi. O kobud elleriyle belimden tutub meni ozune biraz daha sixdi. Aciq yaxaligimdan saclarimi kenara cekib, burnu ile saclarima yapisib, nefesini icine cekdi.
Menim eynimde dar qara cins ve uzuncekmeler vardi. Ustumde ise qehveyi sinesi aciq koyneyim. Hemisekitek saclarim duz idi. Boynumda meni tabeden qoruyan ve ailemin yegane mirasi asiliydi. Ona gore de Derikin menim uzerimde guclerini istifade ede bileceyine inanmirdim. O evvelki kimi meni vehsicesine deyil, yumsaq terzde sixmisdi.

-Bilirsen Leo, Teymur bizi secilmis vampirler elemisdi. Sence bu onun neyine lazim idi?-o Leonun uzerinden baxislarini ayiraraq menim boynuma baxdi.-O bilirdi ki, bu balaca *** bacarmayacaq! Onuncun bizi oz qaniyla qidalandirib, hazirlayirdi.- o menim saclarimi bir elinde toplayib, kenarlarda yerlesen sivri dislerini cixardi.
Men cox qorxurdum. Bu mexluqun neler ede bileceyini bilirdim. Ancaq aglimda hec bir plan yoxduydu. Bedenime dolan qorxu ve adrenalin hissi qan damarlarimda dovrani neticesinde genislenirdi. Yuxarida medemde qabirgalarimin altinda cox siddetli agri hiss edirdim...

-Seni mehv ederem! Eclaf! Eger ona toxunsan...Eger ona toxunsan and olsun ki *** eliyerem!-deye Leo qudurmush veziyyetde hucuma kecmeye hazir oldu.-Arna bizim

<< 1 ... 133 134 [135] 136 137 ... 296 >>