gozlerinden oxuyurdum ve elbette ki hisslerinden anliyirdim. Ona gore de bu mesele haqqinda sorgu-sual edib, kefini pozmaq istememishdim. Derik sevgisiz sekilde insani olmayan duygularla yashamisdi ve butun bunlar onu bu derecede hissiz, qelbsiz etmisdi. Leoda da bu xasiyyet vardi, onun kimi her sheye tez reaksiya veren ve her sheyi dava-dalashla hell eden biriydi. Dediyim kimi uz cizgilerindende bir-birilerine azca benzeyir, ikiside cox cazibedardi.

Leonun icini qaplamish vicdan ezabi, kecmishin boyuk sehvinin pesmanciliqi butun ruhunu ele kecirmishdi. O Deriki bu pis fikirlerden cekib cixarmaq ve yeniden oz ailesini geri qaytarmaq niyyetindeydi.

Geri cekildim...--

Gozlerimi carpayimda acib, goruntulerin deqiqleshmesini gozledim. Niye cixmishdim ki onun beyninden? Qefil Udos babanin mene etdiyi sagaltma sehri aglima geldi. O bu gormenin qarsisina divar horurdu. Ozumu evvelki kimi tukenmish hiss etmirdim ve en esasi qan isteyi beynimde canlanmamisdi... En azindan heleki. Hemde icimdeki maraq duygusu mene engel olurdu. Sohbetin hara gedeceyini bilmek isteyirdim ve Leonun tehlukelerden azad etmek isteyirdim. Duzu Julianin Salira etdiyi kimi, men xebardarliq ede bilmir ve ya onunla dioloqa girmeyi bacarmirdim. Amma her sheyi gorub, anliyirdim. Derinden nefes alib, gozlerimi yeniden yumaraq oradaki ortama ve Leonun hisslerine ozumu qapdirdim.

-Qoy fikirleshek. Aqamenden evvel gelib meni ele kecirmek isteyirsen. Sonra da oz marasiz "esq" heyatina davam edeceksen . Ah, sevimli Arnan ile...-deyerek Derik gozlerini suzub, kureyini barin taxta stoluna soykedi. Leo onun maraqsiz esq heyati sozunden qezeblensede mimikasini sabit saxlayib davam etdi:
-Bax Derik, men cox pesmanam ve defelerce senden uzr isteyirem. Sen menim qardasimisan! Ve men bele olmasini istemezdim. Bize sadece zaman lazimdi. Evvelki gunlerin xetrine mene guven.
-Evvelki gunler?!-derik ona yaxinlashib gozlerini qezebden daha iri acdi-evvelki gunler....axaxaxxa! Evvelki bitdi Leonardo! Artiq

<< 1 ... 207 208 [209] 210 211 ... 296 >>