goruntu netleshdi ve Leonun menim carpayimda oturaraq meni seyr etdiyini gordum.
Dikelib yerimde oturdum. Nefesinden ve hisslerinden hele de serxosh oldugunu anlamishdim.
-Niye bu qeder cox icmisen?-deyerek cartlamish sesimle danisdim. O ise hecne demeden buz mavi gozlerini uzerime tuslamisdi. Gozlerindeki boyuk yorgunluq ve onun ardinda gizlenen ezab hissi menim de kefimi alt-ust elemishdi.
-Bacarmiram-deyerek udqundu. Neyi bacarmirdi? Cash-bash qalmishdim. Ona ne deyeceyimi ve en esasi da ne ucun burda oldugunu anlamirdim.
-Sensiz bacarmiram....-deyerek buz kimi elleri ile otaqin istisinden qizarmish yanaqlarima toxundu. Bedenime ele bir heyacan siqnali oturulmushdu ki, ureyimin doyuntusunu qulaqlarimla eshidirdim. Onun toxunusunu hiss ederek hereketini gozleri yumulu sekilde izledim. Bedenimi azca qaldirib, yeniden ashagi saldim. Dodaqlarim ise biixtiyar azca aralanmishdi.
-Sen menim hersheyimsen-deye ellerini cekib, gozlerini ashagi endirdi.
-Bura nece girmisen?-agzimdan ancaq bu cixdi. Ah, Arna! Her ani batirmaga cansan!
O gozlerini xumarli sekilde yumub-acib, dodagini yana eyerek gozleriyle pencereni ishare etdi ve men indi pencerenin bu soyuqda aciq oldugunu gordum. Yerimden qalxib, pencereni bagliyib, perdeleri onune cekdim. Eynimde yarimqol ag rengde koynek ve rahat yata bilmek ucun kicik short vardi. Onun bedenine girmemisden evvel, bunlari geyinmeye furset tapmishdim. Ona yaxinlashib basinin uzerinde durdum. Ilahi! Ickinin iyi bu mesafeden bele vururdu. Menim elimden tutub, qarsisinda carpayida oturtdu.
-Sene ehtiyyacim var-deyerek ellimi buraxmadan bash barmagi ile derime zerif sigal cekdi.
-Seni mehv edirem....-sual dolu baxislarla uzume baxdi. Ickili veziyyetde bele reaksiyyalari gucluydu-Qaninla qidalanmamaliyam.-Haqliydim. Udos babadam butun ehvalati oyrenmishdim. Onun qani ile qidalanmam onun mehvi ve menim lenetimdi. Bunu ona ede bilmezdim.
-Men onu sene vererken narahat oluram. Sene bishey olacaq deye deli oluram. Deli

<< 1 ... 209 210 [211] 212 213 ... 296 >>