sene! Suuuuus!-deye Leo bagirib, eli ile Viktorun nefesini kesirdi.
-Sonra Aqamenin terefine kecib, Teymuru mehv etmek kimi planlar yaratdim. Onun olmune de cox sevinmishdim. Sonra ise o balaca qizin arxasina dusmeye basladi. Esrin qoruyucusu o imish. Amma oldurmek kimi plani yoxdu, Aqinin. Ancaq bilirsen ne var? Men butun qoruyuculari yer uzunden silmeye ozume soz vermisem-deyerek yeniden bir qeh-qehe atdi. Leo uzunu donderib, Derike baxish atdi. Sonra ise ona terf addimlayib, elindeki gumush xenceri qopardi. Uzune eli ile sigal cekib, gulerek Derike baxdi. Amma bu gulush manyakliq dercesinin gostericisi bir gulush idi. Qacaraq yaxinlashib, gumush xenceri Viktorun qelbine saplamaq isteyirdi ki, bir qishqiriq onun dayanmasina sesb oldu.
-Yox Leo!-bu ses menimki idi....Hec kim heyatimiza tesadufen girmir. Ya sinaq olurlar, ya da mukafat....

Bir ses....Bir ses menim butun nifretimi alib goturdu. Bicagin Viktorun ureyini delib desmesine bir seniye qala esitdiyim ses icimdeki "vur, vur! Dayanmadan desh o sheytanin qelbini" deyen sesin geri cekilmesine vadar oldu. Heyatimda bu ani gormeyini istediyim son insan arxamda dayanmishdi. Uzumu cevirib onun mene vehsi biri kimi baxdigini gormeye taqetim qalmazdi. Dunyam yixilardi...Bu an icimden zamanin geri alinmasini, ya da duyanin hereket etmemesi ucun dua edirdim. Elimdeki gumush xenceri buraxmayaraq, Viktorun anlamsiz uzune tamasha edirdim. Xencer onun on cibini cizmish ve biraz daha derisne batmishdi. Arxamdaki addim sesleri gederek yaxinlashdi ve bir picilti nefesimin kesilmesine sebeb oldu:
-Leo...
Qan bedenimde donmushdu. Onunla goz-goze gelmek, uzleshmek istemirdim. Qacib sincab kimi agaclarin arxasinda gizlenmeye razi idim, ancaq ayaqlarim beynimin emrlerini icra etmirdi. Nefesi qulagima isti teziq edirdi ve eyilib elini elimin uzerine qoyub, xenceri almaga calishdi. Kureyimden meni qucaqlamishdi.
-Kecdi...Esidirsen? Bicagi burax. Men burdayam. Senin yanindayam, Leo...Yalvariram sakitlesh.-dediklerini

<< 1 ... 258 259 [260] 261 262 ... 296 >>