elemeye calisaraq, bicagin uzerinden elimi yavash-yavash bosaldaraq, Viktorun yaxasini buraxdim. Sendeleyib, taqetimi itirerek Arnanin dizleri uzerine yixilmishdim. Viktor husuz halda bashi asagi dayanmisdi. Taxta ile vurdugum ardicil zerbeler onu keyitmishdi. Derik de Assamini eli altinda saxlayaraq menzerenin tesiri altinda idi. Men sadece Arnanin fusunkar ve xosh qoxulu saclarini ve ay nuru kimi parlayan uzunu gorurdum. Onun zerif barmaqlari sacimi oxsayir ve ince sesi qulaqlarima cennet musiqisi kimi gelirdi. Taqetsiz idim...Qimildana bilmirdim... Hadiseye hansi terefden baxacagimi bilmirdim. Viktorun mene ve qardashima yasatdigi o gunlerden sonra onun geveleyerek dediyi sozlerin tesirinden Viktoru oldurmek istemeyimemi, yoxsa dediyi sozlerde heqiqet payinin olub, Teymurun eslinde ikimizinde heyati ile oynamasindami?
-Men caniyem...men vehsi bir heyvanam.
-Ssssh...Sen ele biri deyilsen, Leo. Bu senin gunahin deyildi.-deyerek o uzume sigal cekir, ince barmaqlari ile huceyremin her yanini oxsayirdi.
-Men qatilem...Viktor..o...o haqli idi. Menim qezebim kontrol edilmeyecek derecededir. Men gozumu qirpmadan bele gunahsiz insani oldurub, qanini ice bilerem.
-Besdi... Bele danishma. Men...men sene inaniram. Sen bele biri deyilsen. Onu oldurmek isteseydin, ele zincirlere bagladigin anda, xilas oldugun anda oldurerdin.-yalan danisirdi. O menim hisslerimi oxuya bilirdi ve bunlari bile-bile, meni rahatlatmaq ucun yalan danisirdi.
-Yanilirsan! Bizim cekdiyimiz acilari biraz da olsa ceksin istedim! Yasamaga bir damci bele umidi olsun istedim. Sag qalacagina umid etsin istedim, cunki mene Derikin olduyu yalani deyerken, yasamagin ipinin nece qirilaraq, insanin gozunde mehv olusunu gormesini istedim! Men uzde gorunen biri deyilem, Arna. Men dusunduyunden daha qeddar, daha vehsi, daha cani biriyem. Men vampirem...Her gun sag qalmaq ucun kimise oldurmeye mecburam! Mehkumam.
-Sedece heyvan...-duraxsadi. Dusuncelerini dile getirmeye qorxurdu. Uzundeki caresizliyi

<< 1 ... 259 260 [261] 262 263 ... 296 >>