qardashim, men usaqliqimi iyrenc ellere emanet ede bilemeyecem.-deyerek Derik Assamini qollarindan buraxaraq, menim yere atdigim xenceri eline aldi. Menim sicramagim ve Derikin xenceri onun qelbine sancmagi arasinda zaman boshluqu Viktorun butun heyatini hell etmisdi. Viktordan cixan inilti ve Arnanin "Derik!" qisqiriqi...
Derik diz cokmish veziyyetde, gumush xenceri onun qelbine sancaraq dayanmishdi. Ve bu da bir vampirin acinacaqli meyidi...Viktorun solgun derisi bir anda quruyaraq kul rengi aldi ve gozleri aciq sekilde ona kilidlenerek canini verdi. Men bunu etmemishdim, ancaq Derik menden daha cani sekilde boyudulmusdu. Onun icindeki kin her sheyden ustun idi. Sevgiden, hisslerden ve merhemetden...

Derik basini Viktorun kul rengi almish ve hele de gozleri aciq formada qalmish meyidine qoyaraq hicqiriqlarla aglamaga basladi. Onun son defe esitdiyim hicqiriq sesi, son defe gorduyum goz yaslari men onu terk etdiyim gunun gecesi idi. Indi bu boyuk oglani qarshimda yixilmish sekilde gormek meni de ucuruma aparirdi. Ona yaxinlashmaq isteyirdim...Teselli vermek isteyirdim...ancaq...ne deyecekdim? Ne edecekdim?
-Butun heyatimi bir yalan uzerinde mehv etdin! Alcaq! Bir ata kimi hec vaxt borcunu yerine yetirmedin! Ushaqliqimda....balaca idim! 8 yashim vardi! Meni tovleye baglayib kemer ile doymushdun! Ne ustunde?! Senden icazesiz, corek yemishdim! Ac idim, eclaf, uc gun idi ki, ac idim! O soyuqda meni orda yatmaga mecbur etdin! Kemerin buraxdigi izlerle meni orada yatmaga mecbur etdin! Sene nifret edirem! Sene o dunya da bele rahatliq olmuyacaq!-deye Derik bagira-bagira, yumrugunu Viktorun sinesine vura-vura bu kelimeleri agzindan cixarirdi. Onlari esitdiyim an, qan bedenimde donmushdu. Hereket etmek istiyirdim, ona yaxinlashib qucaqlamaq istiyirdim, ancaq esitdiklerim meni yere mismarlmamishdi. Arna menden daha celd davranaraq ona yaxinlasdi.
-Oldu o, Derik. Xais edirem, burax onu-onun bileklerinden yapishib geriye dogru cekmeye calisdi. Derik elbette ki, ondan

<< 1 ... 261 262 [263] 264 265 ... 296 >>