biler. Butun suallar bir-bir ikinci menliyime verilir ve cavabsiz olaraq geri qaytarilirdi. Yalniz bir sheyi bilirdim. O menim qardashim idi. Men onun olmunu ozume bagishlaya bilmezdim. Qan icmelidi? Insan oldurmelidi? Ele de olacaq...
Aqamen uzumu inceleyir ve sanki fikirlerimi oxuyurmush kimi uzune iyrenc gulumsemesini qondururdu.
-He, Ariana? Qardashina ikinci heyati vereceksenmi? Onun ucun ozunu qurban edeceksenmi?-Aqamenin istediyi menim Cani yashatmagim deyil, ona oz qanimdan vermek idi ve o zaman-qoruyucunun butun qani icildikden sonra, (yeni menim olmumden sonra) hemin shexs onun liderlik guclerine sahib ola bilerdi. Saat 22:09 idi. Tam 00:00 da dolunay butovleshecekdi ve her zaman gozdediyimiz an- Alignment gunu-yerle ayin eyni reng, qirmizi renge boyanmasi gunu yetisecekdi.
Uzumu Sabinaya donub, onun sulu gozlerine nezer yetirdim. Yerde oturmush halda mene sanki son defe baxirmish kimi baxirdi. Basini terpederek "yox" deyirdi. Onun meni anlamamasina teecublenmishdim. Axi o ozu oz dostuna gore heyatini feda etmishdi. Menim de Cana gore bele edeceyimi bilirdi. Men de olsaydim ozumu Aqamene teslim ederdim. Sabinani gunahlandirmirdim. Bes niye? Menim qardashima gore etdiyim fedakarligi anlamirdimi? Butun bash veren oyunlarda onun eli yox idi. O sadece sahmat damasinda duzune irelileyen piyada idi o qeder. O sadece oz yontemleri ile meni qorumaga calismisdi. Indi o gozlerde meni itirmek qorxusu vardi. Yandirici gozlere baxmaga taqetim qalmamisdi. Uzmu donub Aqamenin simasina tusladim.
-Edecem-deye Canin agarmish uzune tamasa etdim. Can hussuz veziyyetde oglanlarin elinde asili veziyyetde qalmisdi.
Aqamen qeh-qehe ataraq nelerse mirildanirdi, ancaq men hec ne esitmirdim. Meni pevezengler ellerinde sixaraq keyidirdiler. Sabina bagirib, cigiriqlar ataraq Aqamene lenet oxuyurdu. Onu da iri pevezeng elinde sixib, terpenmesini onleyecek derecede berk tuturdu.
Qadin caduger torpagi herekete getirerek meni dash oturacaga kilidledi. Qollarimi agaclarin kokleri

<< 1 ... 279 280 [281] 282 283 ... 296 >>