qalmishdi. Gumush xencer onun bedenini yandirirdi ve hiss etdiyi acini mende bedenimde hiss edirdim, ancaq xencer qelbine hedeflenmemishdi.
-Ata?! Sen...sen neynirsen?-deye agzimdan cixardigim soz bu oldu. Qacib, Leonun kureyinden gumush xenceri cixarsam da, xencerin izi hele de onu incidirdi.
-Tut onu!-deye atam Liliye isare verdi. Lili celd hereket ederek, xenceri bogazima diredi. Ne edeceyimi bilmirdim. Lilinin qolundaki saatdan bedirlenmish aya 10 deqiqe qaldigini deyirdi. Atamin otaginda gorduyum isareler ve onun omurgasinda ona uygun olan doymeler aglima geldi.
Artiq hansi problemi hell edeceyimi bilmirdim. Aqameni dayandirib, guclerimi xilas etmekmi? Atamin ag cember uzvu oldugunu oyrenib, ona qarshi cixmaqmi?
-Bu vaxta qeder sen idin! Rufet beyi de sen oldurub, o notu goz boyamaqcun qoydun! Niye ata? Niye bunu mene edirsen?-men artiq aglayirdim. Butun heyati boyu ailem terefinden ugursuzluga ducar olmushdum. Bu uzerime cokmush tilsim idi. Ailemi bir-bir itirmek. Ilk once onlar terefinden ovladliq goturulduyumu oyrendim, daha sonra esil ailemin yangin neticesinde olduyunu. Sonra onlar boshanaraq meni ikinci defe ailesiz qoydular. Indi ise meni atasiz qoyurdu...
-Men ag chember onunde sadiqlik, durustluk andi icmisem. Bu hetta menim qizim olsa bele, son qoruyucunu oldurmek menim uzerime dusur. Daha da yaxshisi sen esrin qoruyucususan. Senin aldigin heyat simvolu ile cember isaresinin birlesmesinden gucune sagaltma gucu qatilir ki, bu da mene irelide lazim olacaq.
-Senin oz qizini oldurecek qeder gozun donub-deye Leo elini torpaga direyerek bedenini gucle yerden ayirdi.
-O menim oz qizim deyil! O qanicenlerin lideridir ve menim en boyuk dushmenimdir.-esitdiyim sozler xencer kimi qelbime saplandi. illerdir onu atam kimi gormushdum ve hetta ovladliq edildiyimi bilsem bele onu hec vaxt basqa biri kimi gozumde canlandirmamishdim. Ancaq esitdiyim sozler...sadece...canimi yandirirdi.
Atam uzume baxaraq vereceyim reaksiyani gozleyirdi. Ancaq gozlerim

<< 1 ... 287 288 [289] 290 291 ... 296 >>