sesimdeki bogugluqu hiss edib, sesimi artladim.
-Vampir genlisen...-deye o koks oturdu...belli idi onsuzda anamiza oxsamagindan.-deye o kimise yadina salirmis kimi gozleri doluq veziyyetde yerden qalxaraq refden kapsulani goturub, sherab stekanina suzerek aram-aram basina cekdi.
-eslinde biz istediyimiz an qan, istediyimiz an normal insanlar kimi yemekle qidalana bilerik. Men her ikisini yoxlayiram. Qan icmek mecburiyyetindeyem, yoxsa bu xestelik gozlemeden heyatima son qoyar. -deyerek o yeyin-yeyin addimlayib yastigin ustunde bardas qrub eylesdi ve elave etdi:
-Bayaq dediklerim... Onlar qirmizi cizgini kecen zaman yaranir. Calisib icindeki terezini sabit saxlamalisan.-deyerek o yeniden ovcu ile ellerimi saridi.
-Mene niye Ariana deyirsen?-deye men gozlerimi qiyaraq bogazimda duyunlenen sozlerle udqundum.
-Cunki senin esl adin Arianadir... Shitrigalar ve insanlarla boyuk muharibeden sonra ikisinide itirdik. Anam seni sade insanlarin qapisina qorumaq ucun evladliq verdi. Basqa caresi yoxdu. Atamiz ise... O ailemizi qorumaq ucun ezabli bir iskence ile oldutduruldu. Insanlar ona xain adi vererek oldurduler.-deye o pis anilari yadina salmaq istemirmis kimi mimik ezelerini sixdi ve koks oturdu.( AnOnim T…)
Mene ise bu sozler cox pis tesir etmisdi... Valideynlerim eslinde menim ne atam ne de anam deyillermis, yasadigim heyat boyuk bir yalan uzerinde qurulubmus. Yanaqlarimdan axan damcilar dosemeye duserek onu isladirdi. Ozumu saxlaya bilmirdim. Bu vaxta qeder eslinde menim anam atam.... Ahhhh... Dusuncesi bele insani virane qoyur. Bunun yasamaq nece olacaq?!...
-Bes anamiz? -deye men seslendirdiyim sozden bele diksinnisdim.
-O sadece seni qorudu...muharibe erefesinde oldurulub, lakin onun ne izini tapdiq, ne de tozunu. Seni ovladliq verdiyi ailenin usaqlari olmurmus, ovladlari nece illik evlilikden sonra bele yaranmirmis. Anamiz seni ovladliq verende besikde qapiya buraxib gedib. Boynundaki sep de ailemizin yadigaridir. O anamizin hansiki atamiz ona sen

<< 1 ... 76 77 [78] 79 80 ... 296 >>