ureyime serin su cilendi. O hele getmeyecekdi, yaxsi getmeyibse bir mektebli kimi bu " ekskursiyaya" qatilmali idi axi...
Bu dusuncelerin dumaninda addimlarimi yavasladaraq, gunes sualarinin shefqeti altinda goyqursagi renglerini alan bir kitab diqqetimi celb etdi. Kitaba yaxinlasdiqca icimdeki maraq ve heyacan getdikce boyuyurdu. Platformanin onunde ayaqlarimin suretini saxladim. Qizili rengli kitabin uzerine dusen gunes isiqi, qutbun butun renglerini ozunde eks etdirirdi. Nece de oxumaga deyer kitaba oxsayirdi ve bu kitabi goren insan onu mutleq oxumaq isteyeceyine emin idim. He, men kitab oxumagi sevirdim, ya da yaxsi biraz da duzeldek, asiq idim... Ancaq bu boyuklukde ve cazibesi ile icindekilerin zinet esyalari tek deyerli olmasini buruze veren bir kitabi nece oxumamaq olar?! Elimi kitabin uz qabigina qoyaraq, onu acmaga calisdim..

...... Ekskursiyanin meqsedi her kese aydindir, menim ezizlerim. Mektebde- kameraya dusen ve eskaliya gulunun eyilmesine sebeb olan o oglan bu gun ziyaret yerlerinde mehv olunmalidir.

" bu nedi?! Men hardayam?...- addimlayaraq dayanib sohbete basi qarisan Rufet beye yaxinlasdim. O ise sanki burda meni gormeyirmis kimi sohbete davam edirdi. Elimi silkeleyerek gozlerinin onunden kecirdim. Yox! O dogurdan da meni gormurdu!... Ve iceridekiler de hemcinin. Arxaya dogru addim ataraq ozumu toparlamaga ve beynimin icindeki dumanlanmis hisseni aydinlatmaga calisirdim. Lakin bacarmirdim. Men yoxsa yuxudami idim? Ozumu ayilmaga mecbur edirdim. Bu menim basima gelmisdi, lakin yuxu gorercesine hamisi beynimden otub kecirdi. Bu sefer ise ferqli idi... Men yerimde-elimi kitaba qoydugum anda qefleten basqa bir yerde ozumu tapdim. "

- Rufet bey goruntulere tekrar baxin.-deye Sara xanim komputerin ekranina yaxinlasaraq, elini monitora toxundurdu.
Rufet bey Sara xanimin gosterisi ile monitora yaxinlasaraq, gozlerini qiydi ve teecub icerisinde Sara xanima celd nezer yetirdi.
- Biz axtardigimiz oglan deyil, qizdi! Ekranda gorunduyu kimi-o

<< 1 ... 88 89 [90] 91 92 ... 296 >>