barmaqlari ile monitoru sixaraq- qizin kitablari yere tokulur, oglan ise eyilib toplamaga komek edir. Qizin yere eyilib kitaba el atdigi an eskaliya gulu basini asagiya dogru eyir. Oglanin ise mesafesi gulden qiza nisbeten daha coxdur. - deye o inceleyir.

Rufet bey ise artiq Ramosa qarsi olan planlari gotur-qoy etmisdi, lakin isin gedisatinin bele deyismesi goresen qehramanlari daha nece belalara salacaqdi?...

" Men gorduyum bu sheyler ve qulaqlarimin hemin anda kar olmagini istediyim o anda,her sheyi oyrenmisdim. Beli, onlar meni axtarirdilar!...Lakin niye? Ne sebebe? Ve en esasi da bu isin icinde Rufet beyin simasinin gorunusu idi...
Heykel kimi yerimde donuq veziyyetde durub, olanlari kenardan inceleyirdim . Monitorda kitablari tokulen ve eyilib qaldiran men idim! He, menim eyilmeyim ile o gul de eyilmisdi, lakin bunun sebebin ve onlarin bele reaksiyalarini anlamirdim!
Gozlerimi yumub derinden nefes aldim. Icimde ele boyuk agirliq vardi ki... Gozlerimi acdigim an elimi kitabin uzerine qoymus ve ayaq uste dikildiyim veziyyetde "gorme" bas vermisdi. Bu hekayenin ardi meni cox maraqlandirirdi. Men olanlari gormli idim... Ozumu toparlayaraq az once ixtiyarsiz etdiyim bir sheyi yeniden tekrarlamaga calisdim. Butun beynimin suzgeclerinden fikirleri axidaraq, diqqetimi qizil uzlu kitaba yoneltdim. Gozlerimi yumdum ve havadaki oksigeni ciyerlerime hebs ederek, kenara buraxmadan icimde saxladim...

" Leo! Qac canini qurtar... Meni burax men artiq irelileye bilmeyecem...
- xeyr, esla! Olmaz! Addimini at xais edirem Ricard! Sen bacarasan, xais edirem birazcada doz!- deye Leo Richardin qoluna girerek, onu iri agacin govdesine dogru surudu... Yerde qalan qan izlerine ayaqi ile torpagi tokerek izleri itirmeye calisdi.
Ricard nefesini derin alib verirdi. Kureyine saplanmis gumusu bicaqi Leo ne qeder istedi ki, ceksin lakin, Ricard ona izin vermirdi. O Leonun qoluna var quvvesi ile soykenerek, aram-aram nefesini verirdi.
Biraz kenarda agir addim sesleri

<< 1 ... 89 90 [91] 92 93 ... 296 >>