Rufet beyle ve saxta guluslerle dolu olan bu cansiz anilar adamin ureyini bulandirirdi. Birinde ise Rufet bey kimse ile ciyin-ciyine dayanmisdi. Sekili elime alib diqqetle izledim. Lenet sene! Bu... Bu ki! Ola bilmezdi! Bu menimle olan bir zarafat idimi?
Men onu tanimisdim! O gecedeki iyrenc mexluqu! Aman tanrim... O Rufet beyin atasi idi?!... Onda aglima yalniz bir sey gelmisdi! Intiqam...!
***
Ekskursiyada olanlarin hec dunyadan xeberleri yox idi. Heqiqeten insan basina ne gelceyinden xebersiz omur surur. Birce umidim Teymura idi. Onun gelmesini gozleyirdik. Rufet bey mene nifret edircesine nezer yetirirdi. Heqiqeten, yeqin bu insan bizim haqqimizda derin muelumatlar elde etmisdi. Ramos meni qucaqlayaraq, teselli verir ve her seyin yaxsi olacagini tekrsrlayirdi. Menim ise icimde cox pis hiss vardi ve neyinse yolunda getmeyeceyini hiss edirdim. Skamysya oturub basimi ellerim arasina aldim. Heqiqeten goresen, bu son idi? Ozum-ozume icimde " Leo bura gelecek ve bizi xilas edecek" deyirdim. Sanki o meni esidibmis kimi kilsenin onunde dikildi. Rsmosun danisdigi efssneye gore vampirler ibadet yerlerine gire bilmirmis. Indi men leonun bu veziyyetini gorenden sonra tam emin oldum. O kilsenin onunde duruxmus veziyyetde ve sanki nedense hirsli gorunurdu.
- Leo, burda niye dayanmisan oglum? - deye Rufet bey onun ciynine toxundu.-iceri kecsene...
- Ozunuzu bos yere yormayin! Sizin kim oldugunuzu bilirem!
Kilsedekiler danisan rahibin arxasinca gedererek basqa yerleri incelemeye baslamisdilar. Men Sabina ve Ramos onlarin dioloqlarini acgozlukle inceleyirdik.
- Qoy texmin edim. He... Axi sen bura gire bilmirsen!... Qanicen!
- Sizin ataniz o gece- o pis anilari yadina salaraq kovrek sekilde danisigina davam etdi.- menden yegane yasama sebebimi aldi! Can qardasimi, dostumu menden aldi!!!
- Senin yerine cox pis oldum, Leo, amma bu heyatdi. Biri gedir, biri gelir...- Rufet bey her seyi eli altinda tutarcasina ve cox yavas sekilde danisirdi. Qeflden o elindeki suse

<< 1 ... 95 96 [97] 98 99 ... 296 >>