deyeceydim?
Deyeydim ki, senin qardashın meni zor*** dilde demek bele iyrenc idi.
Hech isthememisdim o toya gedmeyi, anam mecbur etmishdi, Zibeyde xalanın mene baxharaq, anamın qulaqına pıchıldadıĝı sözlerden sonra anamın baxhıslarının deyishdiyini hiss edirdim.
• Qızım?
• He ana!
• Sen ne vaxt aybashı olmusan?
Bu sual ile yashadıgım dehseti söze cevirmek mümkün deyildi, qorxudan titreyren sesle,
• Ayın 15-de
Demishdim yalandan, anam hele de şübheli baxhıslarından el çekmemishdi.
• Gelen defe xeberim olsun.
"Basha düsmüshdü" beynimde herlenirdi bu, anamın pıchıltı ile atama danısdıgı sheyin menimle elaqeli oldugunu bilirdim.
Eve yeni gelmis cantami kreslonun yanına qomushdum. Atamın elindeki kaĝızı sıxhıb bashını aşagı salıb oturdugu divandan gözlerimi ayıra bilmirdim. Anamın qapının agzında dayanıb yaylıqının ucu ile göz yashlarını silmesi meni qorxutmushdu, bashını qaldırdıgı an ellerim titremishdi,
Yanagıma enen aĝır zerbe ile yere yıxılmıshdım.
• Kimdir o?
Deyib baĝırmashı ile ev titremishdi, ikinci zerbe ile aĝzımdan axan qan göz yashlarıma qarısmıshdı,
• Ata... Men günahkar deyilem ata,
Bu an qorxudan qıshılıb dizlerini qucaqlayıb yashlı gözlerle mene baxan doqquz yashlı bacıma satasmıshdı, o alchaqın acıq aydın dediyi sözler, geldi aglıma, "Zeynebim" deye bilmishdim pıchıltıyla. Menim yashadıqlarımı oda yashasın? Yox! Yox! Hech vaxt. Susmushdum caresizce.
• Nece ettin bunu? Nece meni el ichinde rüsvay ettin? Kimdir o *******?
Sachımdan tutub bagırdıgı sözler, vurdugu shille qarsısında aciz idim.
Bu an icheri girmishdi. Atamın elinden tutub geri cekmishdi.
-Emi.. Ekber emi ne edrsen?
Deyib bagırmıshdı, hardan gelib çıxmısdı.Göz yashları ichinde anamın qucagına atmıshdım özümü, anamın soyug baxıshları.
• Niye ettin bunu qızım? Niye rüsvay ettin bizi?
Demesi ile geri cekilmishdim. Burda meni hec kim qoyumayacaqdı, öz dogma anam bele meni dinlemeden qerarını vermishdi.
• Emi ne olub axı. Niye döyürsen Meleyi?
• Sen bu ishe qarıshma

<< 1 2 [3] 4 5 ... 16 >>