çıxdı,teeccüb içerisinde idim.O hemişeki kimi kostyumda idi.
-sen burda neynirsen?,-sualıma o gülümseyib,
-bura dostumun atasınındı,arada gelirik bura,-dedi.Sözleri ne derecede heqiqi idi bilmirem,ancaq men o vaxt ona inanmışdım,o menden aşağıda neylediyimi soruşanda ayaqqabımı gösterib,açılan ipleri bağlamaq üçün düşdüyümü demek isteyirdim ki,bir ipin yene açıldığını görüb burnumu salladım,
-eh,yene açılıb,-dedim.Savalan gülümseyib,meni kenara,heç kimin görmediyi bir yere çekdi,paltarımın eteyini toplayıb,
-saxla bunu,-dedi,-sonra ise ipleri bir-bir açıb birde açılmasın deye möhkem bağladı,ikinci defe idi o menim qarşımda bu cür eyilirdi.O an özümü çox qeribe hiss etmişdim,birincide bele deyildi,belkede onda Savalanı tanımadığım üçün bele olmamışdım.O ayağa qalxıb,kostyumunun bir düymesini bağlayıb,
-ayaqların balacadı,ona göre bele olur,-dedi,biz pillekanlara teref gelende ise atam qarşımıza çıxdı,atamla Savalanı tanış etdim,atam anama qarşı olmasa da bize qarşı müasir davranırdı,.Menim atam oğlanlarla dostluğuma pis baxmazdı,eksine ,-eger o oğlanları mende tanıyacamsa,bilecemse kimdiler,onda problem yoxdu,-deyirdi.Buna göre Savalanla tanışlıq üçün tam bir fürset idi.Savalan sağollaşıb gedenden sonra atamla yuxarı qalxanda o meni zala keçirib,-yaxşı oğlana oxşayır,-dedi.Atamın menim dostlarım barede fikirleri menimçün çox ehemiyyetli idi,buna göre onun sözlerine sevinmişdim.Meleyin toyunun seheri günü bezi qohumlar getseler de en yaxın olanlar üçgünlüye kimi bizde qalmış,ondan sonra getmişdiler.Yeniden öz geyim terzime ve öz sakit evime qovuşduğum üçün kefime deyecek yox idi,hele Melekle paylaşdığım otağın indi tamamen mene aid olduğunu düşünende içimden,-yaşasın dünya,-qışqırmaq gelirdi.Bir müddetlik bu sevincim zamanla verdişe çevrildi,artıq dekabr ayı idi.Universitetde bütün vaxtımı Reşid ve Savalanla keçirdiyimden qrupla elaqede az olurdum.Bir defe dersimiz boş idi,her kes oturub söhbet edirdik.Qrupumuzda Senuber adında özünden razı bir qız var

<< 1 ... 9 10 [11] 12 13 ... 90 >>