Savalan ona gülümseyib,
-sen hemişe acsan,yaxşı gedek,-dedi.Onlar menle sağollaşıb,getdiler.Yuxarı qalxıb qapını döydüm.İçeri keçib müellimden gecikdiyim üçün üzr isteyib yerime keçmek isteyende müellim icaze vermemiş,bütün auditoriyanın içinde mene çölde gözlemeyimi,ikinci dersde gire bileceyimi demişdi.Gözlerim dolmuş halda çıxıb qapıda dayandım.Deqiqeler keçsede dersin bitmesine hele qırx deqiqe qalırdı,gözlemekden ve ayaq üste qalmaqdan yorulmuşdum,yemekxanaya düşüb,sakit bir terefde eyleşdim.Biraz keçmiş elinde iki çay olan bir oğlan mene yaxınlaşıb,oturmaq üçün icaze isteyende,
-ey,ey ora bizim yerimizdi,sen,-bu Reşid idi,o Savalanla cüt dayanıb elinde çay tutan oğlana bir masa gösterib,-bax orda otura bilersen,-dedi.Yeniden onları gördüyüme sevinimmi,teccüblenimmi bilmedim.Sesimi çıxarmadan onları izleyirdim.Savalan sakit otursa da Reşid oturub,
-narazı deyildin ki,bizim oturmağımıza ?,-soruşdu.
-yox,-mesum-mesum onlara baxırdım.Reşid şalvar cibinde daşınmaqdan ezilmiş defterini vereqleyereq hansı fakultede oxuduğumu soruşdu.Belece biz semimi söhbet etmeye başladıq,arada Savalanda ağzını açıb bir-iki kelime deyirdi.Reşidle Savalan men oxuduğum fakultede,ancaq başqa ixtisasda menim kimi birinci kursda oxuyurdular,onlar orta mektebden dostluq edirdiler,indide bir qrupda oxuyurdular.Reşid deyib-gülmeyi seven,zarafçıl biri olduğu halda Savalan onun tam eksi,qaraqabaq,azdanışan,biraz özünden razı biri idi.Onları heç cür müqayise etmek olmazdı,çünki heç bir ortaq cehetleri görünmürdü,nece dost ola bilmişdiler teeccüb edirdim,Savalan kimi birinin menim kimi sıradan bir qızın krasofkalarının açılan iplerini bağlaması ise heyret edilesi bir şey idi.İkinci dersin vaxtında sagollaşıb,yuxarı qalxmaq isteyende Reşid,
-bu qeder şeyden danışdıq,amma adını bilmedik,-dedi.Men gülümseyib,
-Firuzan,adım Firuzandır,-deyib qarşımda dayanan,gelecekde mene en yaxşı dostlar olacaq iki insana baxırdım.O gün daha onları görmedim,axşam ise anam menim bu günki maceralarımı Melek

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 90 >>