oğlunu tapsa da oğlu onu atası kimi qebul etmediyi üçün,onların arasında yeniden elaqe qırılmışdı.Firuzanın xesteliyi bu sirrin üstünü açdı.Ne Firuzangil,ne de Melahet xala Alekseyin varlığından xeberdar deyildiler.Ferhadla Melek bunu eşidende şok olsalar da atalarını qınayacaq bir söz dememişdiler,Melahet xala ise bunu qebul ede bilmirdi.Bu onun üçün gözlenilmez olmuşdu.Bu meseleni en son Savalan bildi,Firuzana ise dememeye qerar verilmişdi,ona göre hamımız onun yanında bu haqda bir kelime de etmirdik.Aleksey atasını qebul etmemekle yanaşı,Firuzana kömek etmekden de imtina edirdi.En sonda ise Savalan özü onunla danışmağa gedesi oldu.Firuzandan bunu gizlemek üçün onları Ebluc hekimin gönderdiyini dedik.Firuzan tekce Savalanla Reşidin getdiyini bilirdi,Ferhadı xidmetde,atasını ise qızını o halda görmeye üreyi dözmediyi üçün gelmediyini zenn edirdi.
-bes Savalan getire bildi Alekseyi?..
***
İnsan öz gücünden xebersiz yaşayır,meger insan nelere döze bilermiş,bunu yaşayanda anlayır insan olan varlıq.Şüalanmadan çıxanda gözlerim tor görürdü,o anlara aid yaddaşımda heç ne qalmayıb, gözlerim yumulu olsa da ancaq beynim oyaq idi,.İndi tek isteyim Savalanı gözrmek idi.Bilmirem bir ya iki gün keçmişdi.Men her saatın evvelinde Savalanı soruşurdum,ancaq anamgil mene ondan bir xeber olmadığını deyirdiler.İki gün keçmişdi,bu gün özümü dünene nisbeten daha yaxşı hiss etsem de hele de yataqdan qalxmağa taqetim yox idi.Qapı açılıb,Savalan otağa girende ise mene dünyanı vermişdiler.O yanıma gelib,menimle birlikde uzandı,meni özüne sıxıb,qucaqladı.Anamgil bizi tek qoymaq üçün otaqdan çıxmışdılar,biz tek idik.
-bağışla,gülüm,yanında ola bilmedim,onlar seni çox incitdi?,-o burnunu boynuma dayayın arada meni öpür,arada ise derin nefes alırdı.
-indi yanımdasan,easa olan budu,daha heç yere getme,Ebluc dayı deyir,xesteliyimde sağalmağa doğru irerlileyiş var,bir neçe süalanma seansından sonra sağalacam.
-daha şüalanma olmayacaq,-terpenib onun qolları arasından

<< 1 ... 83 84 [85] 86 87 ... 90 >>