iki gün idi istanbulda idik.Cavidden ise helede ses-soraq yox idi.Bezen özüm-özümü danlayırdım ki,axı neye ümid edirem ki,hele bir onun meni axtarmadığı üçün ona özlüyümde hisrleniremde.Belke heç o meni beyenmir?İlk defe idi men bu hissleri yaşayırdım,indi Ramili anlayırdım ele bil.Atamgille axırıncı defe danışanda o Ramilin dunen bir bu gün iki artıq Rauf emigili üç defe herbi hisseye apartdırdığını demişdi.Mama ise kenardan,
-hamısı Nüşabenin işleridir,-deyib gülürdü.Bir neçe gün daha keçmişdi,burda son günlerimiz idi.Men Cavidi her an düşünsemde o meni heç xatırlamırdı deyesen.Bir gün mene yene bir deste qızılgül gönderdiler.Texmin edirdim ki,gülleri Cavid gönderib,kartı oxumadan cırıb,gülleri ise zıbıl qutusuna atmalarını bildirdim.Nazlı mene bu deqiqe meni boğub öldürecekmiş kimi baxırdı.
-keçen defeki güllerden deyildi bunlar?,-bu qız dilini dinc saxlaya bilmirdi.Ona cavab vermemek üçün otaqdan çıxmaq isterken otel işçisi ile toqquşdum.Bu defe o daha böyük deste getirmişdi.Cavide olan hirsimi güllerden çıxırdım,yene kartı oxumadan gülleri zibil qabına gönderdim.Nazlı menim hereketime esebleşirdi,
-Hilal sen deli olmusan?Axı güllerin ne günahı var?Eseble onun üzüne baxırdım.
-özün bilersen,men uşaqların yayına gedirem,-deyib getdi.İşığı söndürüb yerime uzandım.Cavide hirslenmeye haqqım yox idi,lakin ona acıqlı olduğumu bilirdim,bu haqqı mene kim vermişdi?Yene hadiseleri qabaqlayıb,beynimi olmayan şeylerin düşünceleri ile yorurdum.Yataqdan qalxıb,uşaqların yaynına getmek istedim.Qapıdan çıxıb,pillekanlarla aşağı düşende Cavid qarşımı kesdi.Onu görende yaxasından tutub,bu neçe günü hardasan,menden vacib ne işin olub ki men yada bele düşmemişem soruşmaq isteyirdim.İsteyirdim o izah etsin ki,niye ankaraya menim arxamca gelmişdi,lakin sonra neçe gün itdi,niye menim hisslerimle oynayır axı?İçimden bunlar keçse de özümü gücle saxlayır,hisslerimi cilovlamağa çalışırdım.Cavid ise günahını başa düşen baxışlarla mene baxırdı.Özümü birteher ele alıb onun yanından

<< 1 ... 21 22 [23] 24 25 ... 69 >>