et,qismetdirse siz yeniden görüşeceksiz,o senin üçün ankaraya gelibse,bakıya niye gelmesin axı?,-kimi sözler dese de men özümü aldadılmış ve terk edilmiş hiss edirdim.Zaman irelileyir men ise yerimde sayırdım.Oktyabr ayı idi.Cavidi unudub,bütün fikrimi derslerime vermeye çalışsamda alınmırdı.Cavid her an menimle idi,saçlarıma güzgü qarşısında baxan zaman ise mene ele gelirdi ki o heqiqeten yanımda dayanıb.Cavidin saçlarımı toplayıb : “saçlarını hemişe yığ,onlara kimse baxanda o adamı öldürmek isteyirem” sözleri ise qulaqlarımda sırğa olmuşdu.Hemişe saçlarımı açıq qoyub onlarla fexr eden men istanbuldan qayıdandan sonra saçlarımı yığırdım.Beynimde Cavidi xalq duşmanı etmek üçün min cür şeyler fikirleşsemde üreyim başqa sözler deyirdi.Mende olan bu deyişikliyi anamgilde hiss etmeye başlamışdılar,hetta Arzu bele bezen,
-bibi,sene nolub,ele hey fikrin uzaqlarda olur?,-soruşurdu.Aileme ne qeder de mene heç ne olmayıb fikrini qebul etdirmeye çalışsamda olmurdu,özümü ele ala bilmirdim.Bu il universitetde günorta növbesinde oxuyurdum.Her gün dersden gelende özümde bilmeden Cavidgilin evi terefden gelirdim,eve çatan kimi ise darvazanın aralı qalmışhissesinden baxıb,evde işiq yanıb yanmadığını yoxlayırdım.Her günde meyus formada ordan eve gelirdim.Bir gün dersden gelende yene ayaqlarım meni o evin önüne getirse de,
-ne qeder baxmaq olar,onsuzda orda heç kim yaşamır,-düşüncesi ile evin önünden ötüb keçmişdim.Cavidgilin evi olan küçeni dönüb bizim küçeye geden yolla gedende ise kiminse arxamca geldiyini hiss etdim.Nece qorxmuşdumsa atama zeng vurub,qabağıma gelmesini dedim,meni izleyen her kimdirse eşitsin deyede ele ucadan danışırdım ki,guyaki atamın adın eşiden kimi qaçacaqdı.Men heç vaxt atamdan qarşıma çıxmasını istememişdim,hele mekteb illerinde repetitor yanına getdiyim zamanlarda daha gec gelerdim eve,lakin heç vaxt ne atama,ne de qardaşlarıma meni qarşılasınlar dememişdim.Yolun yarısına kimi gelmişdim,atamla ratlaşdıq.O menim qorxduğumu görüb,ne baş verdiyini

<< 1 ... 26 27 [28] 29 30 ... 69 >>