darıxmışam,-dedi.Helede inana bilmirdim ki,Cavid qarşımdadır.Onun mene göre gelmesi,darıxmışam deyerken nece semimi olması menim neçe ayda yaşadıqlarıma melhem olmamışdı.Cavidin elini iteleyib,
-toxunma mene,haqqın yoxdu mene toxunmağa,-dedim.
-Hilal men..O mene günahkar baxışlarla baxırdı,onun her baxışında gözlerinde yeni bir hiss görürdüm.Deyişmeyen ise mene qarşı heyran baxışlar idi.
-he sen yalançısan,men ise axmaq,çünki sene inandım.Öz sözlerimden qeherlenmiş,ağlamağa başlamışdım.Qaçıb eve getmek istesemde o,qolumdan tutub saxladı.Onu iteleyib,getmek,hetta qaçmaq çetin deyildi,ancaq ayaqlarım getmirdi.Cavid titreyen çenemden tutub,başımı özüne teref çevirdi.
-bağışla meni.O barmaqları ile göz yaşlarımı sildikce men ağlayırdım.Telefonun zengini eşiden kimi bir anda ikimizde bir-birimizden aralandıq.Zeng vuran atam idi,yuxudan durub bizi evde görmeyende narahat olmuşdu.Atama,-indi gelirem,-deyib telefonu söndürdüm.Cavid üzüme ters-ters baxıb,
-kim idi?,-soruşdu.Ona sagol deyib gelmek isteyende,Cavid qolumdan tutub telefonu elimden aldı.Zeng edenin atam olduğunu öyrenenden sonra ise telefonu qaytarıb,
-get evinize,-dedi.Men eve çatana kimi ise Cavid menim arxamca gelmişdi.O geceyi yene qarışıq hissler meni bürümüşdü.Onun gelmeyine sevinirdim,lakin içimde bir narahatlıq var idi,Cavidin gözlerindeki keder ve günahkarlıq hissleri meni narahat etmişdi.Öz-özüme düşünürdüm ki,belke mene göredir?Belke mene dediyi vaxtda gele bilmediyi üçün günahkarlıq hissi duyur?Bu fikirler ağlıma geldikce özümü danlamağa başlayırdım ki,men egoistlik edirem,belke doğurdan onun ele bir işi çıxıb ki,gele bilmeyib,axı gelmek istemeseydi iki ay sonrada gelmeye bilerdi.Lakin o gec olsada gelmişdi,meni tapmışdı.Diger terefden Cavid arıqlamışdı,iki ayda onu bu qeder deyişen sebeb ne idi göresen?Narahatlığıma son qoymağın yegane yolu onu dinlemek idi,birdeki axı istesem bele onun yanından uzaqlaşa bilmirdim,Buna göre de Cavid birde qarşıma çıxsa idi onu dinleyecekdim.Sabah hazırlaşıb

<< 1 ... 28 29 [30] 31 32 ... 69 >>