universitete gedende,Cavid dayanacaqda dayanmışdı.O meni görmesede men onu izleyirdim,Cavid fikirli halda çekdiyi siqaterin qurtardığını görüb,birini de yandırıb çekmeye başladı.Onu izlemeyi sevirdim,başını xefif yuxarı qaldırdığı veziyyetde dodaqlarından çıxan siqaret tüstüsüne ise esebileşirdim,çünki bu tüstü onun üzünü görmeyime mane olurdu.Cavid ikinci siqareti çekib qurtaranda etrafa baxıb meni görmüşdü.Yaxına gedib,salam verdim.Onun gözlerinde özümü görüb utanmışdım,başımı aşağı salıb,ellerimi gödekcemin cibime qoydum.O qarşımda dayanıb,derin-derin nefes alırdı.
-mene bax.Başımı qaldırıb bir neçe saniyelik onun üzüne baxsamda,yene başımı aşağı saldım.
-bağışladın meni?,-onun sesi ele heyecanlı,ele eff edilmeyi gözleyen mehkum kimi idi ki,bayaqdan beri olan utancaqlığımı bir anlıq unudub,gözlerinin içine baxdım.
-bağışladım.Cavid üzüne meşhür gülüşünü qondurub,
-saçlarını yığmısan,sözümü eşitdiyin üçün çox saq ol,-dedi.Darıxmışdım,onun gülüşü,menimle helim tonda danışması üçün.Cavid meni universitete ötürüb,yolda derslerimin çetinliyi,universitetde meni narahat eden birinin olub olmadığı,bir problemimin olub olmadığı barede suallar verdi.Binanın giriş qapısına çatanda Cavid yene fikirli görünürdü.
-niye bu qeder fikirlisen?,-sualını verende ise o,
-men bu gün qayıtmalı olacam,-dedi.Men dodaqlarımı bir-birine sıxıb,ters-ters ona baxırdım.Gelmeyinin sevincini yaşamağa doymamış,o getmekden danışırdı.Zamanla buna alışmalı olacaqdım,çünki Cavid moskvada yaşayırdı,vaxt tapdıqca bura gele bilecekdi.O gelen heftesonu yene geleceyini deyib,sagollaşıb getdi.Bu yaşadığımızın adı neydi?Bilmirem,ancaq bütün hefteni onun yolunu gözlemeyin özü bele meni xoşbext etmeye kifayet idi.Bir neçe gün keçmişdi.Bezen dünüşürdüm ki,niye göresen o mene zeng vurmur,axı telefon işletdiyimi ki bilir?Sonra tez özüm-özüme cavab verirdim ki,o menim nömremi bilmir,heç bakıda olanda da soruşmamışdı.Birdeki axı nömremi tapmaq ele çetin işdi ki onun üçün?İsteseydi tapardı,zengde

<< 1 ... 29 30 [31] 32 33 ... 69 >>