dilimi dinc saxlaya bilmedim.
-ne yaxşı qonaqlarınızdan vaxt tapıb,teşrif buyura bildiniz,-yene pafoslu seslenmişdi dediklerim.Cavid qaşlarını çatıb,ciddi formada,
-dememişdim menle bele danışma,-dedi,onun sesi ucadan çıxmışdı.İlk defe idi o mene sesini ucaldırdı.Yaşla dolan gözlerimi yere dikdim,burnumu sallayıb,küseyen uşaqlar kimi dayanmışdım,onun qarşısında.Ona baxmasamda menden gözlerini çekmediyini hiss edirdim.Cavid bir neçe deqiqe susub,
-mene bax,-dedi,onun sesindeki soyuqluqda mene yad idi.Başımı qaldırıb ona baxanda dolan gözlerimi görüb,sakit tonda,
-ağlama,-dedi.Daha döze bilmeyib,indiye qeder içimde saxladığım bütün sözlerimi üzüne dedim.
-ağlamayım he?Aylardı men içimi yeyirem,bir gelirsen beş gelmirsen,ne var kimi varsan ne yox kimi yox.Yorulmuşam Cavid,her defe sen gedende özümü yene geleceyine umidlendirmekden,gelmeyende yox o seni aldatmaz,seni atmaz,mütleq ki,işi çıxıb,ona göre gelmeyib,fikirleri ile özümü ovundurmaqdan,gelende de sevinmemiş getmeyinin kederini yaşamaqdan yorulmuşam,-o sessiz formada meni izleyirdi,bu halı meni daha da özümden çıxarırdı,ona son olaraq-besdi daha,-deyib,ağlayaraq eve qaçdım.Men ümid edirdim ki,o meni dayandıracaq,lakin o neinki yerinden terpenmedi heç adımı bele çekmedi.İki gün sonra yeni il gelirdi,biz ise ayrılmışdıq.Eve çatanda atamgil hele gelmemişdiler.Atama zeng vurub,tez yatacağımı,gelende qapını açarla açmalarını dedim,sonra ise yerime uzanıb yatmağa çalışdım.Qarışıq fikirlerle dolu olan beynim dinclik tapmırdı,yuxum ise erşe çekilmiş kimi gelmirdi ki gelmirdi.Anamgil gelende çalışırdılar sessiz davransinlar ki,meni oyatmasınlar,ancaq men yata bilmemişdim.Cavidle yaşadığımız her şeyi tekrar-tekrar xatırlayır,unutmamaq üçün yaddaşıma yazırdım.Cavidden iki gün ses-soraq olmadı.Onsuz yeni ili qarşılayacağım ağlıma bele gelmemişdi,men bunu xeyal etmemişdim.O birde yeni il axşamı zeng vurdu.İki çağırışını açmayınca ardınca mesaj yazdı ki,
-eger indi hemişeki yere gelmesen,özüm gelib qapınızı döyüb seni

<< 1 ... 35 36 [37] 38 39 ... 69 >>