içimde dua edirdim ki,ona deyeceklerim zamanı sesim esmesin,zeyiflik göstermeyim.Cavid heç ne demeyecekdi sessizliyi men pozmalı idim.
-mene ne vaxt deyecekdin?,-ne qeder çalışsamda olmamışdı,sesim esmişdi.Cavid bayaqdan beri yere dikilmiş gözlerini gözlerime zilledi,-toy devetnamesi yazacaqdın?Axı biz köhne qonşularıq o qeder hörmete layiqik de he?,-ürkek baxışla ona baxsamda,kirpiklerim nemli idi,yanağıma göz yaşı süzülürdü.
-Hilal,meni dinle sonra...
-seni dinleyim?Neyi dinleyim?Nişanlınla geleceyinize dair qurduğunuz planları danışacaqsan mene?,-Cavid üzümü elleri arasına alıb,
-geleceyim senle olacaq,nişan qayıdacaq,bu nişanı men istememişem,-dedi..Onun elini iteleyib,
-qaytarma,toyuna hazırlaş,men başqasının xoşbextliyini oğurlamaq fikrinde deyilem,-deyib,ağlayaraq eve qaçdım.Tek qalmağa qorxurdum,qelbimin ağrısına döze bilmirdim,evvel Südabeye zeng vurmaq istesem de Cemil şübhelener deye Nazlıya zeng vurub bize gelmesini dedim.Nazlı gelende anamda evde idi,anam şübhelense de heç ne dememişdi,görünür Nazlının problemi olduğunu düşünmüşdü.O geceni Nazlı bizde qaldı,meni ne qeder teselli edib,
-sehv etmisen,gerek qoyardın her şeyi izah ederdi,belke doğurdan istemediyi bir işdir,belke valideynleri mecbur edib,-desede men,
-onda niye başından demirdi,niye bu qeder vaxt meni axmaq yerine qoyurdu?,-suallarımla onu susdururdum.Bir neçe gün keçmişdi,atam qayıtmışdı,men bu bir neçe günde o qeder arıqlamışdım ki,atam menim bu halımı görende anamı danlamağa,
-qızıma yaxşı baxmamısan,bir deri bir sümük qalıb,-demeye başlamışdı.Cavidden ise ses yox idi.Ona danışmağa imkan vermemekle sehvmi etdim,yoxsa düzmü bilmirdim,ancaq özümü onun nişanlısının yerinde tesevvür edende ,-başqasının bedbextliyi üzerine xoşbextlik qura bilmezdim,-tesellisi ile özümü ovundururdum.Cavidi ise bağışlayacaq bir sebeb tapa bilmirdim,o ele bir insan idi ki,ona istemediyi şeyi heç vaxt etdirmek olmazdı,her ne qederde o “men istememişem” demiş olsada men buna inanmırdım,çünki bunun üçün

<< 1 ... 47 48 [49] 50 51 ... 69 >>