Arzunun yanına qayıtdım.Hemin gece her kes otağına çekilenden sonra tanış olmayan nömreye baxıb,-göresen kim idi?,-düşünürdüm.-eşi yeqin sehv düşübler ki,birde yığmadılar,-telefonu tezece kenara qoyub yerime uzanmışdım ki,yeniden eyni nömreden zeng geldi.Eyni nömreden bir günde iki defe zeng gelirse bu artıq sehv düşme halı deyil fikirleşib zenge cavab verdim.
-Alo...
-Hilal...,-bu onun sesi idi,heyecanımdan yerimde dikeldim,sevinimmi teeccüblenimmi yoxsaki sadece kövrelimmi bilmedim,o bir neçe saniyelik susub derinden nefes aldı,-bacarmıram,sensiz qalmağa gücüm yoxdu daha.Göz yaşlarım yanağıma süzülürdü,darıxmışdım onun üçün,çox darıxmışdım,sesimi boğmağa çalışsamda qarşımdakı meni gözel tanıyan Cavid idi,hıçqırığımı eşitmiş olmalı idi ki,-ağlama,-dedi.
-Cavid...
-Cavid canına qurban,-onun bu sözünden sonra lap ürekden hönkürdüm.Bir neçe deqiqe keçmişdi,men sakitleşmişdim.
-bağışla meni,seni bu qeder incitdiyime göre,daha senden elçeken deyilem,-onun bu sözlerini eşidib sevinirdim.Biz bütün geceni danışmışdıq,men onun bu bir il erzinde neler etdiyinden xebersiz olsamda Cavid menim her addımımı bilirdi.
-gözetçi tutmuşdun menim arxamca?-men bunu zarafatla soruşsamda Cavid ciddi formada,
-he,unutmusan bu ideyanı sen mene vermişdin bir zamanlar,-dedi,-men istemirdim Günayın heyatında silinmez iz qoyum,buna göre de nişanı onun qaytarmağını istedim,xalama ve anama reğmen o buna razılaşmışdı,sonra yeniden moskvaya qayıtdım,senden bixeber olmaq meni deli edirdi,buna göre de Kerimi seni izlemesi üçün tutdum.Yeni ilden sonra ise Kerimle her danışığımızdan sonra evde bir şeyi qırıb,sındırırdım.
-niye?,-maraqla soruşduğum bu suala o,
-onun her gün seni eve ötürmeyi,men senden bu qeder uzaqken onun sene yaxın olmasına döze bilmirdim,-dedi,Cavidin neyi nezerde tutduğunu anlayıb susmuşdum,-Kerimin danışdıqlarına esasen texmin edirdim ki,o seni menden ala biler,buna icaze vere bilmezdim,ona göre de sene mektub yazdım.Cavid bir anlıq susub,-oxumamış cırıb atmamısan

<< 1 ... 59 60 [61] 62 63 ... 69 >>