gönderilmişdi?,-soruşdum.
-he qızım.Bu güller ondan idi,buna emin idim,yalnız o mene açıq güller gönderirdi,24 qızılgül,yaşım sayda.Sevinc,teeccüb,qeherlenme qarışıq hissler yaşayırdım,gülleri vazadan götürüb,qucaqladım,
-o sağdı,bilirem bir gün qayıdassan,gözleyecem seni,-dedim.O günden sonra her günü umidle açırdım ki,belke bu gün qarşıma çıxar,lakin ondan ne ses var idi,ne de özü.Sadece bayramlarda gül gönderilirdi,bilirdim ki,o meni izleyir,niye qarşıma çıxmırdı başa düşe bilmirdim,bezen onların Şüvelandakı evlerinin qarşısına gedib qışqırmaq isteyirdim.Bezen ise işden sonra evimize yaxın olan parkda oturub ağlardım,o zamanlar hiss edirdim ki kimse meni izleyir,ancaq heç cür o insanın kimliyini tuta bilmirdim.Bir il daha keçmişdi,25 yaşım tama olurdu.Bu günde yaşım sayda güle göndermişdi,daha döze bilmeyib,evlerine getmişdi,darvaza bağlı qapıda ise böyük bir qıfıl var idi.Göz yaşım yanağıma süzüle-süzüle,
-axı ne vaxta kimi bele olacaq,besdi çıx ortaya,-demişdim.Lakin ondan yene heç bir xeber yox idi.Novruzda gönderdiyi gülleri ise eseble zıbıllıye atmışdım.Yay gelmişdi,iyulun 3-ü işden çıxıb eve gelirdim.Cavidle görüşdüyümüz cığırın yanından keçende kimse adımı çekdi,dönüb baxanda yıxımamaq üçün hasardan tutmuşdum.Bu Cavid idi,dörd günlük geden insan dörd il sonra gelmişdi.
-Hilal,-Cavid yene bağışlanmaq ister kimi adını çekmişdi.Hasardan berk tutub,
-niye gelmisen?,-soruşdum,-get,sen menim xeyalımda nağıl qehremanı obrazındasan,indi gelmisen ki,bu obrazı pozasan?Get,-deyib,hasardan tuta-tuta evimize doğru yöneldim.
-men qezaya düşmüşdüm,-onnu bu sözlerinden sonra keyleşib yerimde qaldım,arxaya dönüb,gözüm yaşla dolmuş halda ona baxırdım,addım atmağa taqetim yox idi,Cavid mene sarı gelende ise gözüm onun sol ayağını çekmesine yöneldi.Başımı qaldırıb ona baxaraq sadece,
-sen,-deye bildim,Cavid meni qucaqlayıb saçımı sığallayır,
-ağlama,hamısını danışacam,birce sen meni bağışla.Bir neçe deqiqe ağlayıb,illerin kederini gözümden ağıtmışdım.Cavid elimden

<< 1 ... 66 67 [68] 69 >>