tutub,meni bir maşının yanına getirdi.
-Kerim sen get daha,-Kerim tereddüdle,-özünüz süre bileceksiz,belke hara isteyirsiz aparım qoyum?,-dedi.Cavid maşını özü süreceyini deyib,Kerime getmesini bildirdi.O maşını sakit bir yere sürüb,saxladı.Ona baxmasamda onu danışacaqlarını gözleyirdim.Cavid her iki elini rola dayayıb gözünü yola dikdi.
-moskvaya qayıtdığımın üçüncü günü idi,işleri demek olarkı hell etmişdim,hava limanına gedib bilet almışdım,qayıdırdım,yolda qeza oldu,üç maşın zencirvarı qeza etmişdi,biride menim ki idi,pis veziyyetde idim,hekimler yaşamaz demişimişler,-o kinayeli gülüb,-kefeni çırdım,ancaq ayaqlarımı hiss etmirdim,heç bir ümid yox idi,birde yerimeyecekdim.İstemirdim o halda meni görüsen,sağlam insanlar durarken bütün heyatını xeste birine baxaraq keçirmeyini istemirdim,xeberlerini hemişeki kimi Kerimden alırdım.Qısqanclıq meni içinden yeyib bitirse de onunla xoşbext olduğunu sanırdım,bir gün kıçık bir ümid yarandı ki,bir neçe emeliyyatla yeniden yerimeye başlaya bilerem,fasilelerle üç emeliyyat keçirdim,isteyirdim tam sağalıb sonra qarşına çıxım,ancaq,-o mene baxıb,elini üzüme toxundurdu,-Kerim axırıncı gülleri atdığını deyende qorxuya düşdüm ki,yene kimse seni menden ala biler,onda xestexanada idim,hemin vaxt gelmek istesem de hekimler icaze vermirdiler,hetta meni qaçmayım deye çarpayıya qandallamışdılar,-Cavid axırıncı sözleri güle-güle demişdi,-Hilal,bağışla meni,men bilmirem bütün sene yaşatdıqlarımı nece unutduracam,-o,üzümü elleri arasına alıb,alnımdan öpdü,-seni sevirem,birde heç vaxt senden ayrılmayacam,-dedi.Cavid yanan elimi tutub,
-dünyanın en zerif eline,-o,cibinden tekqaş üzük çıxarıb,barmağıma taxdı,-bu üzük yaraşır,-deyib elimi öpdü.2008-ci ilin noyabr ayında bizim toyumuz oldu,bu gün o hadislerin üstünden 5 il keçib,bizim iki oğlumuz bir qızımız var,Cavid tam sağalmasa da biz xoşbexdik.
Son.

<< 1 ... 67 68 [69]