şekilde,
-zibilxana darvazanın yaxınlığındadır,apar ora at,-dedim,qapını örtmek isteyende ise o ayağı ile saxladı.
-qoy Cahan xala qerar versin bunların hara qoyulacağına,-bu defe o dişlerinin hamısını mene gösterirmiş kimi gülürdü.Men ise key kimi onun ne demek istediyin beynimde analiz edirdim.Ne iseki Ramil meni bu analizden vaxtından evvel xilas etdi.
-güller Cahan xala üçündür,sene yoxdu,sevinme,-o mene fikir vermeden içeri keçdi,arxasınca ise Nüşabe xalayla Rauf emi onun ardınca getdiler.Anam gülleri vazaya qoyub,onları süfre arxasına devet etdi.Yemek süfresinden sonra her kes bir terefe çekilib söhbet edende ise,men heyete çıxdım.Heyetimizde bir qoca tut ağacı var idi,atam deyirdi babam cavan vaxtı ekib.Uşaqlıqda onun en üsteki budaqlarına kimi çıxsamda zamanla en aşağıdakı budaqdan o terefe çıxa bilmez hala gelmişdim,insan verdişden düşerse her bir iş ona dağlar qeder çetin geler,indi mene de bu tut ağacına çıxmaq en çetin bir şey kimi görünürdü.Ona görede hemişeki yerime ,yeni birinci ağır budağa çıxıb,oturdum.Yene xeyallar dörd etrafını ehatelemişdi,düşündüyüm ise yanmış şekilde sadece başı qalan oğlan idi.Göresen o indi hardadır,ne edir?Bu şekilden onda da varmı?Menim kimi o da her gün baxır bu şekle?Yeqinki yox,belkede heç mektebi neçenci iled bitirdiyide yadında deyil.Men ise o ilin her bir reqemini özüm üçün sevimli reqem elan etmişem,1991-ci il.Meni xeyallardan Ramilin sesi dinsindirib ayırdı.
-sen orda neynirsen?,-bezmişdim onun kölge kimi meni izlemesinden.Eyni bezginlikle,
-tut yeyirem,gel qonaq ol,-dedim.Ramil qaşların düyünleyib,
-ele salma meni,düş aşağı,sözüm var sene.Men yerimi rahatladım,
-sözün var özün çıx,men niye düşürem ki?Ramil ağacı ehateleyib,çıxmaq üçün münasib yer axtarırdı,ele ilk çehdde ayağı boşa getdi.Men gülüb,
-yaxşı,yaxşı,düşürem,sen kimi çox isteyirsen onun canı çıxma bura,bir yerini qırarsan,sonra Nüşabe xala buranın altın üstüne getirer.Ehtiyatla düşüb onunla üzbeüz dayandım,
-he nedi,ne isteyirsen

<< 1 ... 8 9 [10] 11 12 ... 69 >>