hava alıram, siz yatın” deyib yeniden yerde küncde oturdum.
- Qızım gecenin bu vaxtı, özü de soyuqda burda ne işin var. Keç içeri.
- Siz yatın, mene bura rahatdır, narahat olmayın.
- Canım gözüm xesetlenersen. Gelende yadında ne güne düşdün.
Eslinde içimden keçdi. Kaş ele xeste olardım. en azendan onda o....offf..
- Şems, sesinleyem qızım, keç içeri.
- ....
- Şems, hirslenirem, amma.
- Gülsüm xala, xahiş edirem. Tek qalmaq isteyirem. Bir azdan keçerem, narahat olmayın.
Dilinin altında deyine deyine içeri keçdi. Canıma üşütme düşümüşdü. Amma soyuqdan yox. Sadece boşandıqdan sonra olanları düşündüm. Neyneyeceyimi düşündüm. Ve heç ne....Nece keçdi o saatlar bilmirem, amma dan yeri ağarırdı. Yuxuya getmişdim orada. Seherin soyuğunda donmuş şekilde ayıldım, üşüsemde üzerimde örtük var idi. Alaqaranlıqda etrafıma baxanda düz yanımda eyleşen Amalı gördüm. Başını divara söykemiş gözlerini yummuşdu. Deyesen o da yatmışdı. Demek qayıdıbmış. Asqırmağımla diksindi.
- Bağışla..
- Sağlam ol.
Ardınca ise amal sqırdı.
- Sen de sağlam ol.
- Mence ikimizde de artıq sağlamlıqdan keçib.
- Burada ne işin var? Düşündüm gelmeyeceksen.
Amal mene baxmadan düz gözünü eyvandan görünen yola dikmişdi.
- He, geolmeyecekdim. Gülsüm xala zeng vurdu ki, yene küncde gizlenmisen, özü de soyuqda.. ve inadına salıb içeri keçmirsen.
- Indi guya sen meni içeri aparcaqdın.
- Deyesen ele elemeliydim.
Ikimizde mülayim şekilde gülümsündük.
- Hava qeşeng idi, qerar verdim men de bir az hava almış olaram. O da yuxu tutub. Ve deyesen belim de tutulub.
Ikimiz de susub düz yola baxırdıq. Sessizliyi ise Amal pozdu.
- Yene neden qoruyurdun özünü, gizlenmisen küncde.
- Kim dedi ki, nedense qoruyanda künce girirem.
- Ne bilim. Dedim belke özün müdafide hiss edirsen bele.
- Yox.
- Bes ne?
- Doğrudan bilmek isteyirsen?
- He. amma burada bir az da qalsaq Gülsüm xala ikimizide döye biler. Eli ağırdır deyim bil.
- Deyesen çox kötek yemisen..
- Tesevvür ede

<< 1 ... 99 100 [101] 102 103 ... 190 >>