- Men yaxşiyam xala
- qızdirmadan yanir, deyir yaxsiyam. Uzan dedim. Size yaxşı kotek vurardim, hele bir sagalin elimden çekeceyiniz var.
Gece düşmuşdu, Gülsüm xalanin elini alnimda hiss etdiyimde gozlerimi acdim
- shh, yat, qizdirman hele dûşmuyube, nece soyuqlamisansa artiq.
- Amal?
- o yaxsidir, yatir, sen de gözunu yum.
Gece boyunca qizdirmam duşmediyinden yene kabuslar gorurdum. Ayilib yatsam da qorxurdum. Elimi atib Amalin koyneyinden yapısib yatdim. Evde olanda Anamla Ezizenin arasinda yatanda hemişe bele edirdim. Qorxum kecirdi o anda. Seher gozumu acanda ise oldugum veziyyete inana bilmirdim. Nece olmuşdusa Amalın qollari arasinda idim. Nefesini saçlarimda üzumde hiss edirdim. Terpenmeye çekindim. Amma oyanib bizi bele gormesini de istemirdim. Asta asta cekilmek istesem de bacarmirdim. Ele berk tutmuşdu ki, çıxa bilmirdim. Bütün cehdlerim boşa idi. Axirda oyansa bele birden ayağa qalxmaq istedim. Bu defe de cıxa bilmedim. Amalin üzune baxanda ise gülümsediyini gordum.
- Oyaqsan?
- imkan verdin ki, yatmaga, xoruldamağın bes deyilmiş kimi indide ele qucaqlamisan ele bil qaçacagam.
- Kim, men? Men xoruldamiram, özu de sen meni tutmusan men yox.
- Yeke qizssan yalan danisirsan.
- özunsen yalancı
Amal berkden güldü, ele men de. Sesimize Gülsum xala geldi, qapini doyen kimi nece Amalı iteleyib kenara çekildimse Amal az qalsın yıxılacaqdi.
- Gel xala.
- Güluş sesleriniz evi bürüyub, deyesen yaxsisiniz.
İkimizde basimizi yelleyib tesdiqledik.
- Lap yaxsi. Amal, oglum, qonağın var.
- Kim?
- Xestexanadan, Nadya
Yene bu Nadya. Onun adıni esiden kimi yerime uzandim tezden. Amalin qonagidir özu qarsilasin, mene ne. O da hevesliymiş kimi o saatca yerinden qalxib getdi. İceride ne danisirlar deye ureyim partlasa da Gülsüm xala yanlarindadir deye rahat idim. Daha sonra ondan söz alardım.
Sesler gelmeyince maraq meni daha da bürüdü. Ayağa qalxıb yavaşca qulağımı qapıya diredim. Heç ne eşidilmirdi. Qapını yavaşaca araladığımda gördüyüm

<< 1 ... 104 105 [106] 107 108 ... 190 >>