menzereden gözlerim hedeqesinden çıxacaqdı az qala. Nadya qollarını amalın boynuna sarmış, Amal ise ondan qurtulmağa çalışırdı. Rus dilinde astadan danışdıqlarından heç ne eşitmir eşitdiklerimi başa düşmürdüm. Qapını berk örtüb yerime qayıtdım. Bilerekden berk çırpmışdım. Qoy gördüyümü bilsin deye. Bir neçe deqiqe sonra çölün qapısı berk örtüldü. Kimse çıxmışdı. Otağın qapısı açılanda üzü divara uzanmışdım deye yerimden terpenmedim. Amma özümü cilik cilik olmuş şüşe kimi hiss edirdim. Paramparça oldum. Amalın o qadını öpdüyünü düşünende üeyim nece sancdısa derin derin nefes ala bilmrdim. Esirdim bütün.
- Şems, yatmadığını bilirem
- Men yatmışam demedim
- Belke danışaq?
- Danışılası bir şey yoxdur
- Bax, sen...eger nese gördünse inan mene....
Yerimden qalxıb düz Amalın gözlerine zillenerek yene öz heyatımı alt üst edecek cümleni dedim.
- 2 ay gözlemeyine ehtiyac yoxdur. Ayın sonunda boşanma erizesini vererik.
Nece demişdim bilmirem. Amma o anda bunu istediyimi zenn etmirem. Sadece çox qezebli idim. Menim evimde menim heyat yoldaşımı öpmeye çalışan qadın üz tapmasa bunu elemeye cesareti çatmazdı. Özümden asılı deyildi, o anda ani reaksiya ola bilerdi, amma keçmiş olsun. Artıq demişdim.
- Yaxşı ...
Qapılar çırpıldı, ev esdi. Yene eyni ssenari. Amal getmiş, men ise göz yaşları içinde boğulmuşdum. Gülsüm xala evde yox imiş. Onları tek qoyub çıxıb. Buna göre lap hirslenmişdim. Axı o qadınla onu nece tek qoya bilerdi. Gülsüm xala otağıma gelende ağlamaqdan gözlerim şişmiş, burnum qızarmışdı. Keçirdiyim narahatlıqdanmı, yoxsa dünene aldığım soyuqdanmı heraretim de qalxmışdı. Amma bunu düşünecek halda deyildim.
- Qızım, yaxçısan?
- ...he.
- Vay vay, qızdırman hele düşmeyib. Amal hanı bes?
- Bilmirem
- Nece bilmirem. Hele tam sağalmamış hara getdi.
- Bilmirem, Gülsüm xala, bilmirem.!
Sesimi yükseltmişdim ona. Amma bunu düşünecek halda deyildim. Tek düşüncem buralardan çıxıb getmek idi. Telefonum zeng çaldı. Ezize idi zeng vuran. Telefonu

<< 1 ... 105 106 [107] 108 109 ... 190 >>