meyus oldum. Incik idi mene yeni? Axı o halımı görmüşdü. O bu qeder müddetde nelerden keçdiyimin şahidi idi. O da anlayışlı olamyacaqsa men kime ümid edim.
- Ata .
- Eşidirem.
- Ata..bağışla..men
- Dedim axı, üzrü menden yox, heyat yoldaşından iste.
- Isteyeceyem, amma evvelce sen de meni bağışla. Men sadece berk qorxmuşdum.
- Şems, gel otur. Bax qızım....anlayıram. çetin günler yaşayırsan. Sevmeden evlendin. Yad birini heyat yoldaşı olatraq qebul etdin, öz ailenden yurdundan yuvandan ayrı düşdün. Indi bütün bu olanlar.. Amma inan mene qızım Ezize de men de ananda eyni duyğuları yaşayırıq. Ele bilirsen mene asan idi Bakını qoyub buralara bir defelik köçmek. Anana layiqli er olmaq. Babanın kölgesinde olmamaq üçün gece gündüz çalışdım. Fehlelik eledim, daş daşıdım, yük daşıdım, amma ne qazandımsa özüm qazandım. Bax o anlarda berk qorxurdum. Kimise kölgesinde olmaqdan..Xedicenin yanında başı aşağı olmaqdan. Menim bütün bunları yaşadığıma göre anana ters davrandığımı görmüsenmi? Ya anan? Ona da asan deyildi. Canının bir parçasını Musandama digerini az qala dünyanın o biri baçşına Bakıya gönderdi. Her gece ağlayır sizin üçün. Kederden yox. Tek kederi istediyi vaxt sizi görmemekdir. İndi de bütün bu olanlar. Düz gözünün önünde hem yoldaşını hem atasımnı, canından olanı ve canı qeder sevdiyi birini itircekdi az qala. Bütün bunları yaşayıbsa gerek bize ters davransın. Bax sakitce içine atıb..ailesi ile birge hüznünü yaşayır. Indi sen. Ne olur olsun, kimdense hikkeni çıxartma. Heç kimin heç nede günahı yoxdur. Bütün bu olanlar demek ki olmalıymış. Kiminse sehvi deyil. Amal yxşı oğlandır. Sen sadece onun sene doğru daha da addmılamasına izn ver. Bax gör onun sevgisi seni de sarırmı sarmırmı..
Atam danışdıqca gözümden yaş süzlürdü. Haqlıydı. Atamın üzünden öpüb ayağa qalxdım. Amalı tapıb üzr isteyecekdim. Etrafa boylananda Ehmedle danışdığını gördüm. Yorğunluq var idi simasında. Hem de keder. Kedere sebeb men idim. Çox utandım o an. Onu incitdiyim üçün, bütün

<< 1 ... 117 118 [119] 120 121 ... 190 >>