telesdiyinden evde artıq xeyir işe hazırlıqlar da başlamışdı. Ezize ilk olaraq tereddüd etse de yığıncaqda oğlanı görüb, ilk baxışdan beyenmişdi. Çox alicenab biri idi. O da Ezizeye utanraq baxırdı. Bir birilerinden baxışlarını gizletselerde her ikisi bir birini izleyirdi. Mavi gözlü Ehmed Ezizenin qelbini oğurlaya bilmişdi deyesen. Ezize havalarda xeyalları ile birge uçuşarken şems ayaqları torpağa daha da berk basırdı. Bu bir neçe günde ne edeceyini bilmirdi. Ezizenin elçilik meselesi ona ümid verse de yene de nedense içinde narahatlıq var idi. Zahar ile yenden görüşüb elçilik meselesini dedi. Zahar da narahat şekilde ne edeceyini bilmirdi. Bir terefde sevdiyi diger terefde valideynleri. Qerblilerin adet enenesi şerqlilerle çox ferqlenirdi. Burada yaşayanlar valideynleri bir göz qırpımında sile bilmezdiler. Onlar üçün valideynler Allah qatında idi. Az qala secde edecekdiler. Zahar anası ve atasının sözünden keçe bilmir, Şemsi de ata bilmirdi. Yeniden valdieynleri ile danışmağa cehd etse de, atası qetiyyen yox demişdi. Bir yol düşünerken zaman keçirdi. Artıq Ezizeye elçi düşen gencin ailesi onu istemeye gelmiş, ilk tanışlıqdan ailelerin söhbeti tutmuşdu. Ehmed qızarmış şekilde yerde eyleşmişdi. Şems onun bu halına baxıb gülerek Ezizenin yanına qaçır.
- Ay öldüm gülmekden. Bu senden beş beter utancaqdır ki, bir görsen, balaca uşaqlar kimi mesum mesum oturub, qızarıb yanaqları.
- Şems, ayıb olsun. O ne danışıqdır.
- Aha...Deyesen indiden eziz oldu, biz unudulacağıq.
- Aaa Şems besdir. Hele heç ne yoxdur. Görek baba ne deyecek.
- Ay qız ne baba? Baba razı olmasa onlar burada bele danışıb gülerler. Hem men eşitdim atadan, baba çoxdan razıdır.
- Doğrudan?
- Noldu? Niye bele heyecanlandın? Vay vay, sen yoxsa....
- Şems besdir gülme.. Şems! Offf Şems!!
- Can. Heyatım, incime.. Senin adına çox sevinirem. Sevgi hissi çox gözel duyğudur. Bunu yaşamağına sevinirem.
- Sen neynedin?
- Off soruşma. Zaharın ailesi meni istemir deyesen.
- Ne?!
- Yavaş.

<< 1 ... 11 12 [13] 14 15 ... 190 >>