keşf edirdim. Yolumuz uzun olduğundan arada atlarla yürüşü edir sonra yeniden yola düşürdük. Budur çatmışdıq. Bomboş sehralıq, amma menim üçün xatirelerle dolu bir mekan. He, ağlımdan keçmiş günlerim keçirdi. Burada başlayan mehebbetim, burada başlayan taleyim. Sonsuz kimi görünen sehralıqda qumlardan başqa heç ne yox idi. Sehra heç vaxt iz saxlamaz. Darıxır çünki. Ona gelenin geri dönmesini istemez deye geldiyi yolun izlerini temizleyer. Amma sevgisi tehlükelidir. Seni bir deqiqede boğa biler. Bezi sevgiler kimi tehlükelidir.
- Gözeldir.
- He, eledir. Omanda çox gözel şeherler, mekanlar var. Burada otura bilmeyeceyik. Qarşıda kiçik tepe var ora bir az kölgelidir. Gedek ora. Amal başı ile razılıq verib menimle birge tepeye qeder geldi.
- At çapmağı haradan öyrenmisen.
- Nedir ki?
- Profesional adamlar kimisen.
- Sene çata bilmerem.
- Men uşaqlıqdan öyrenmişem. Sen?
- Atları çox sevirem. Arada olur şeherde dostlarla gedirdik.
- Dostlarla? Yeni senin dostların var?
Az qalırdı deyem Nadyandan başqa dostun var, Yaxşı qurtardım. Nadyanı yada salsaydım her şeyi korlaya bilerdim.
- Niye yoxdur.
Amal eyleşib sehranı izlemeye başladı. Men de yanında bir az aralı oturub onun baxdığı nöqteye baxırdım. Ikimiz de susurduq. Amma men danışmaq isteyirdim. Bu adamı öyrenmek, haqqında her şeyi bilmek isteyirdim. Belke de gecikmişdim, amma yene de isteyirdim. Ne barede söz salacağımı bilmirdim. Hava bir az külekli olduğundan qum gözlerime dolurdu. Amal eynekde idi. Mense qalmışdım açıq havada. Mene teref dönüb “niye yaylıq götürmemisen” deyende ani çıxdığımızı, unutduğumu dedim. Hem Maskata qayıtsaqda buranın geyimlerini geyinmemişdim. Bakıda aldığım geyimler idi. Ona göre örtük üzerimde yox idi. Amal ise meni qaldırıb düz önünde eyleşdirdi. Küleyin qarşısı alınmışdı belece. Yene meni qorumağa çalışırdı. Kiçik bir şey idi, amma mene çox xoş gelmişdi. Amma bunu bildirmek istemedim.
- Menzerenin qarşısını kesirem bele.
- Yox. eksine. esl menzere indi var –

<< 1 ... 126 127 [128] 129 130 ... 190 >>