baxım sene. bir heftedir görmürem ele bil neçe aydır. Gözelliyine gözellik gelib ki, senin. Anangil sözzsüz sene yaxşı baxıblar, amma sen de başqa bir deyişiklik var.
Bu qadının meni oxumasına heyran idim. Ehvalımın her halını tuturdu. He.. haqlıydı ferqliydim. Bu defe evime sevgi dolu, qelbimde amalın sevgisiyle gelmişdim. Insane severken gözleri qemlener eslinde. Sevilerken ise güler. eger hem sevib hem sevilirsense ne xoşbextsen. Menim gözlerim içim gülürdü o an.. yox ki, emin idim ki, Amal sevir. Sadece düşünmürdüm ki, onu bir de görem, amma indi özüm ayaqlarımla gelmişem. qaçdığım yerden yeniden qaçaraq gelmişem. iki otağı az qala menim Maskatda olan bir otağıma beraber olan ev mene inanılmaz huzur verdi. Amalı görmediyim iki günde o boyda genişlikdeki ev mene zindan kimi dar ve qaranlıq gelmişdi. Atamın sözünü xatırladım o an. Amalla yola düşende ona “Ele ele ki, qızım bura gelende darıxsın evi üçün” Neyniyemişdi bilmirem, amma sözünün üstünde dayanmışdı. Evin her qarışına göz gezdirir qoxusunu içime çekirdim Amal hele de şokdan ayılmamışdı. Onun bu halına gülmemek mmkün deyildi. Çemodanım elimde ele hey mene baxırdı.
- Ay bala, sene ne oldu. Arvadını bele qarşılayacaqsan. Iki gün vurnuxa vurnuxa qalmışdın evde. Bilmirdin nece çağırasan. Ala bax özü ayaqları ile geldi.
Amal Gülsüm xalanın sözüne ona göz ağartsa da mene xoş geldi. Demek o da gelmeyimi isteyirdi.. onda niye çağırmırdı. Niye axtarmırdı meni. En azından bir defe de olsa meni dinlemeliydi. O an dinleseydi her şey başqa cüre ola bilerdi. Düzdür heç vaxt gec deyil. Gec olmaması üçün de elimden geleni edecekdim.
- Amal, seninle deyilem. Qızım sen ona baxma. Gözlemirdik seni, ona göre bele quruyub qalıb. Gel keçek metbexe, yemey yeyirdik.. Yemeyin üstüne gelib çıxmısan, bax gör nece çox isteyirem seni.
Gülsüm xala danışa danışa meni dartıb metbexe aparırdı. Mense ara bir...ara bir yox tez tez başımı dönderib yerinde quruub qalan Amala baxırdım. Sifet mimikası deyişmirdi bu adamın. Deyesen

<< 1 ... 140 141 [142] 143 144 ... 190 >>