Adeten tez gelende 7 de evde olurdu. Süfreni hazırlayıb onu gözlemeye başladım. Çox bezekli olmasın deye sade geyim seçdim. Istemirdim ki, ilk günden şok dalınca şok yaşasın. Qapının döyülmesi ile ele bil üreyimden eglirdi o ses. Nece heycanla açdımsa Gülsüm xala gülmemek üçün özünü zorla tutdu.
- Xoş gelmisiniz.
- Xoş gördük qızım. Ne gözel görünürsen.
- Doğrudan? Her zamanki halımdır.
- Yox yox.. sene nese olub. Dayan baxım. MaşAllah üzünde güller açır.
- Makyajım çox olub?
- Deli qızım onu demirem. Yeni sevinclisen. O menada. Her şey gözeldir..
- Buyurun qapıda qaldıq.
Gülsüm xala otaqda süfreni gören kimi ayaqqabılarını çıxarmadan..
- Yooooxxx.. men tamam unutmuşam.. vay vay.. sonanın ailesi bu gün olmayacaq yanında qalmalııyam
- Indi oradan gelmirsiniz?
- Ele? Şey bu başqa Sonadır. Adlar seni çaşdırıb yeqin. Men qaçım..
Gülsüm xalanın göz vurub evden çıxması ile utanıb yere girdim. Men süfreni 3 neferlik hazırlamışdım, amma o deyesen Amalla meni tek qoymaq isteyirdi. Yer yarılsaydı da yerin içine girseydim o an. Ne qeder elesemde geri çağırıb qalmasını desem de Sona daki sona deyib getdi. Çox utanmışdım. Allah bilir qadın indi hara gedecek.
Saat 7 oldu, amma Amal hele de yox idi. Zeng vurmaq istesem de indi geler deye deye saat 8 oldu. Bir az da sebr etdim. Artıq saat 9 idi Amaldan xeber eter yoxuydu. elimi atıb telefona bütün cesaretimi toplayarq zeng etmişdim. Çağırdı, amma götüren olmadı. Her halda emeliyyatdadır deye düşünüb mesaj yazdım, amma göndermeye cesaret etmeyib zengi görende özü yığar deye yene gözlemeye başladım. Amma vaxt keçdikce ne zeng gelirdi, ne de Amal. Narahat oldum. Düzdür, bilirdim ki, ürek emenliyyat bezen 24 saat bele davam ede biler. Hetta daha çox. Amma gec gelende heç olmasa xeber verirdi. Gülsüm xalaya zeng vurub soruşmaq istesem de, birden xeberi olmaz men daha da narahat ederem deye elemedim. Telefon defterçesine baxıb çalışdığı xestexananın nömresini tapıb zeng vurmağı qerara aldım. Danışmışdımda.. kaş

<< 1 ... 144 145 [146] 147 148 ... 190 >>