teklifi qebul ederek yavaşca stulda eyleşdi. Men amala baxmasam da onun mene nece baxdığını hiss edirdim.
Istediyim de bu idi. Qoy yanındakının qedirini bilsin. Amma Zahidin irelileyen deqiqelerde her şeyi burnumdan getireceyini bilseydim onu burada oturmağa izn bele vermezdim.
- Amal bey tebrik edirem bu arada.
- Neye göre?
- Mükafata göre
- Ay daaa ne mükafatıdır seherden hamı tebrik edir. Bir şey başa düşmedim.
- Eybi yox bir azdan bileceksiniz.
- Baxın, mene mükafat lazım deyil. Odur ki, xahiş edirem leğv edesiniz.
- Ele şey olar, Nadya xanım inciyer bizden.
- Nadya?
- He.. bütün bunları o teşkil edib. Şems xanım incimez yeqin ki, desem ki, Nadya xanım sizin heyranınızdır. Ancaq dayanmadan sizden danışır. Artıq sayesinde adınız dillere düşüb. Ne yalan deyim hetta men sizin sevgili olduğunuzu düşünürdüm. Danışığındn ele sezilirdi.
Elimde tutduğum badeni nece sıxırdımsa az qalsın sınacaqdı. Dodaqlarımı yeyirdim hirsimden. Bu ne sarsaqlıyırdı. Ne sevgili, ne heyranlığı. Amala baxanda heç de narahat görünmürdü. eksine özünden razı tebessümle Zahide baxırdı. Menim baxışlarımı üzerimde hiss edib mene teref döndü. Baxışları ile “Ne?” soruşurmuş kimi göz qaş elese de men meyve şiresini bir defelik başıma çekib ayağa qalxdım. “men özüme içmeye bir şey götüreceyem.” Amal qalxsa da götürüb gelirem dedim. Zahid ise onu söhbete tuturdu. Az qalırdım süfrede olan her şeyi yere dağıdam. Meyve suyunu götürüb yeniden onlara baxırdım ki, qarşıma keçen Nadyanı gördüm.
- Deyesen o ecaib geyiminden çıxmısan.
- O ecaib geyim deyildir. Sare idi
- Her neydi.. bilirsen, sen bu geyimi ya da başqa bir geyimi geyinsende faydası yoxdur.
- Başa düşmedim.
- Amal budet moyim.
Deyib getdi.. bunu başa düşmek üçün dil bilmek lazım deyildi. Amma bu qadını ifriteliyi artıq serheddi aşırdı.
- Görerik..
Yeniden yerime dönende Zahid artıq yox idi. Amal içki içmirdi. Hekim olduğundan siqaret ve içkiden uzaq dayanırdı. Amma idni elinde spirtli içkini görende

<< 1 ... 158 159 [160] 161 162 ... 190 >>